Het is heel wat als je op 72-jarige leeftijd voor het eerst in je leven een dorp in Zuid-Holland bezoekt. Dat was zaterdag het geval in De Zilk. Zonder navigatie in de auto was uw verslaggever nooit op tijd gekomen, want op deze zonnige zaterdagmiddag gingen erg veel bloemboltoeristen naar de Keukenhof.
Tekst: Cees van der Pol
Maar wanneer de gastvrijheid in het dorp hetzelfde is als de warme ontvangst bij vv Van Nispen, dan lijkt het heel goed toeven in de kleine dorpsgemeenschap van nog geen 3000 inwoners. Van Nispen heeft een 90-jarig verleden, wat tot uitdrukking werd gebracht in een fraaie jubileumgids, samengesteld door Tino de Groot. Een andere grote verdienste was het vlaggen van assistent Kees Imthorn, met afstand de sportiefste grensrechter in 2C. In de tweede helft had hij gemakkelijk enkele snelle aanvallen van HVC’10 kunnen terugroepen, maar hij deed dat niet. Scheidsrechter Ed Toonen had het dus maar gemakkelijk met twee betrouwbare assistenten, want Mark Kram van HVC’10 heeft altijd een soortgelijke opvatting over wel of niet buitenspel.
Alle remmen los
Toonen vertrouwde er blijkbaar zó op dat hij zich maar in de buurt van de middencirkel ophield om op Bas Nijhuis-achtige wijze veel toe te laten. Even leek hij juist daardoor kort na rust de greep op de wedstrijd te verliezen en begon toen ineens gele kaarten te geven. De eerste dader was Dave Kram die min of meer zijn uithaalde naar Jeremy Degger. Hij was voor de rust stevig aangepakt en leek toen al het veld te moeten verlaten. Maar met zijn vijfde gele kaart kan hij dinsdag tegen RCL toekijken en zijn pijnlijke pootje rust gunnen. Jeremy Degger nam binnen twee minuten revanche met een veel te forse overtreding op Thomas van der Bogt. Hij kreeg geel met een rood randje en het was voor Thomas van der Bogt vrijwel zijn laatste actie.
Stiftdoelpunt
Hij gaf in de 53e minuut nog wel een schitterende steekpass op Jorn Groothuizen, die met een fraaie stift de kleine doelman Nathan Imthorn klopte: 1-2. Daarna verliet de overigens sterk spelende Van der Bogt wel het veld. Hij werd vervangen door Tom Plooij, die al een hele wedstrijd tegen SC Monster had gespeeld. Dat liet hij overigens niet merken. De beloning voor zijn houding om toch vanuit Monster over te komen naar De Zilk, was dat hij zijn eerste HVC’10- doelpunt maakte. Na een passje van invaller Myronas Paneris (voor Van der Bogt) tikte hij de bal in het doel, ook al toonde Imthorn ook hier zijn gastvrijheid: 1-4.
Slapende start
HVC’10 stond al op achterstand voordat het nauwelijks begonnen was. Geknoei achterin bezorgde Bas Meiland een niet te missen kans. Hij passeerde de in het doel teruggekeerde Rowdy Janssen op een simpele manier. Er was nog maar één minuut gespeeld. Toch had juist Piet Boon (foto) veranderingen aangebracht om één en ander te voorkomen. Soms noodgedwongen natuurlijk, want nu was ook aanvaller Mitchell Bouwhuis nog afwezig. Het centrum werd gevormd door Len van Ooijen en Glenn Boon en die deden het in de rest van de wedstrijd voortreffelijk. Kay van den Bos keerde terug als rechtsback op een vertrouwde plek en Dylan Bogaards speelde dit keer op het middenveld met de punt naar achter.
Gelijkmaker
Daniël Storm werd geacht de voorhoede te bedienen. Dat leidde al in de dertiende minuut tot succes. Storm schoot van buiten het strafschopgebied op het doel. Doelman Imthorn liet de bal los en de opgekomen Kay van den Bos scoorde in twee pogingen zijn tweede doelpunt van het seizoen. De gelijkmaker knakte eigenlijk ook al ook de thuisclub, al kwam de geelrode ploeg nog één keer dicht bij een doelpunt, toen linksback Jim Van Dijk zich verstapte en een hamstringblessure opliep (die kan er nog wel bij in De Hoek) en Jeffrey van der Geest zijn doelpunt afgekeurd zag worden wegens buitenspel.
Conditietekort
Zoals zo vaak deze competitie moest Van Nispen het in de tweede helft volledig afleggen. Conditiegebrek speelt de ploeg vaak in de tweede helft parten. Door de vele blessures heeft de ploeg dit seizoen nooit met het sterkste team kunnen aantreden, iets wat veel meer ploegen in deze coronacompetitie meemaken. De rustpauzes tussen de wedstrijden zijn gewoon te kort. Alle vrije weekends zijn ingepland en door corona-afzeggingen treden clubs als HVC’10 enkele keren in dinsdagavondwedstrijden aan.
HVC’10 overliep na rust met lange combinaties de ploeg uit De Zilk die zich natuurlijk met het schamele aantal van vier punten al lang met degradatie verzoend heeft. Deze tegenstander kwam voor de Hoekse ploeg op het ideale moment, want met vier nederlagen op rij was het zelfvertrouwen in het eigen kunnen danig geslonken. Rowdy Janssen kreeg in de tweede helft nauwelijks iets te doen.
Centrumspits
Tussendoor had Jorno Reurink, spelend als centrumspits, wat niet zijn favoriete positie is, steeds meer mogelijkheden zijn mede-aanvallers op de juiste manier aan te spelen. Hij creëerde kans op kans voor hen, maar laten we zeggen dat de jonge invaller Myronas Paneris (18) er niet al te gelukkig mee omging. Misschien wilde hij de thuisclub na zo’n gastvrij onthaal een grote nederlaag besparen. Reurink zelf maakte overigens zijn achtste competitiegoal, toen hij na een verre bal van Kay van den Bos helemaal alleen op doelman Imthorn afliep, hem passeerde en de bal in het lege doel kon tikken. Assistent Imthorn hield de vlag langs zijn sportbroek, waar vijf van de zes assistenten in 2C een buitenspelsignaal zouden afgeven. ,,Nee, het was geen buitenspel, en dan vlag ik niet”, was het sportieve commentaar van de assistent na afloop. Niemand van Van Nispen maakte zich ook maar een centje druk. Gelukkig maar dat zo’n vereniging in een klein dorp al negentig jaar kan bestaan.
En zoals Tino de Groot in de bestuurskamer nog zei: ,,In de derde klas wordt ook gewoon gevoetbald.” De Zilk, waarin een klein dorp groot kan zijn.
© Haaglanden Voetbal
