Het was zeker geen kwalitatief hoogstaand duel, maar wel een echte Westlandse clash die met enig geluk in een Naaldwijkse overwinning eindigde. Na negentig minuten had waarschijnlijk iedereen vrede met een gelijkspel gehad.
Tekst: Cees van der Pol | Foto’s: Danny Ploegaert
Westlandia-trainer Theo Verbeek na afloop: ,,We hebben de eerste wedstrijd toen we met 0-5 klop kregen nog eens geanalyseerd. En afgelopen dinsdag hadden we een spion tegen SVC’08. In beide wedstrijden liep HVC’10 erg hard van stapel en overrompelde de tegenstander. Dat was vanmiddag dus het doel: meteen de ploeg terug te dringen.”
Westlandia sterk
Op de eerste paar minuten na lukte het voornemen van Verbeek goed. Al in de vijfde minuut deelde Stefan van Egmond geel uit aan Dylan Boogaards en de toegekende vrije trap werd door Vince Hagen met hulp van de wind en een stuit op het harde veld achter doelman Van der Spek geknikkerd: 0-1. En weer een paar minuten later miste Westlandia via Stefan Bron een grote kans op 0-2. Zijn voet kwam net niet op tijd bij de bal na een scherpe voorzet van rechts. HVC’10 ploeterde in die fase volop met balverlies en kwam pas na dertig minuten in de buurt van Jari Duijvestein. Westlandia ging echter het gevecht vol aan en wist dat Jorno Reurink de enige spits was die de thuisploeg in het veld kon brengen en Westlandia pijn kon doen.
Waslijst blessures
Sil van Ooijen en Kirill Slutskyy waren dinsdagavond het slachtoffer in de ontmoeting met SVC’08. Badr ben Mohammed (een mogelijke invaller) was al een week eerder aan de knie geblesseerd geraakt. En het vooruitzicht voor de Hoekse ploeg is niet erg gunstig, want alle drie de spelers zitten voorlopig in de ziekenboeg. Nu moest HVC’10 het doen met Thomas van der Bogt en Tony Vierhout, maar dat zijn middenvelders en geen spitsen. Ze deden hun best, werkten hard, maar gevaarlijk in de zestien konden ze niet worden. Ook deed linksback Rick van Rijn een poging om ook het gevaar Jorno Reurink uit te schakelen op een te wrede manier. Ineens had Van Egmond weer zijn kaarten gevonden, want kort daarna kreeg ook Glenn Boon er één na een overtreding op Tim van der Voort.
Rommelig
Op het moeilijke veld bleef het spel aan beide zijden rommelig, maar toen de als middenvelder gestarte Mitchell Bouwhuis van plaats wisselde met Vierhout, kwam HVC’10 beter in de wedstrijd. Toch kreeg Westlandia een enorme kans op 0-2, toen de jonge Milo Wagner (35e minuut) bijna op de doellijn staande een kans verprutste. Dat had Westlandia duur kunnen komen te staan, want enkele minuten later bereikte een prachtige lange pass van Reurink de opgekomen Dylan Bogaards, die de bal over Duijvestein op de lat lobde. Kort daarna kreeg ook Vierhout een kans, maar zijn gehaaste schot in vrije positie verdween over het doel. Op zich had Westlandia het in de eerste helft betere van het spel en was de voorsprong op dat moment zeker verdiend, want naast de twee genoemde kansen kwam HVC’10 niet in het strafschopgebied.
De blauwzwarte formatie begon wel sterk aan de tweede helft, zowel Jorn Groothuizen als Mitchell Bouwhuis kreeg een kans die ze niet konden benutten. Doelman Duijvestein bracht in beide situaties redding. De wedstrijd ging nog meer kantelen, toen de jonge 023-speler Milo Wagner kort na elkaar twee keer een gele kaart kreeg, in beide gevallen na een overtreding op Kay van de Bos, die voor de wedstrijd nog gehuldigd werd voor zijn honderdste duel voor HVC’10. De tweede gele kaart was wel erg gemakkelijk gegeven.
Ontregelen
Ook Dennis Verbeek kreeg geel van Van Egmond (ja, de zoon van ….) die het zeker niet makkelijk had in deze Westlandse strijd. HVC’10 rook haar kansen, maar tegen tien man spelen is vaak genoeg geen voordeel. Het was het sein voor de Naaldwijkers om een fijn en doelmatig concept uit de kast te halen: vertragen, zeker doelman Duijvesteijn mocht het ongehinderd doen, en voorin lekker aan rommelen met de in het veld gekomen Yordi van Beek voor Tim van der Voort. De slimme invaller ontregelde het spel, wendde af en toe een blessure voor om direct daarna weer vol gas te geven. Geef een ploeg die de laatste wedstrijden te vaak verloor maar wel zijn aansluiting met de subtop wil houden, maar eens ongelijk. Je gaat zover de scheids het toelaat. Die had best een kaart mogen trekken voor de tijd pikkende Duijvestein. Het werden ook slechts vier minuten blessuretijd, terwijl de hoofdwond van Dennis Verbeek al enkele minuten in beslag nam. Verbeek eindigde stoer met een bebloede tulband.
Verbeek tevreden, Boon gelaten
Theo Verbeek was natuurlijk een gelukkig mens: ,,We begonnen sterk, hadden bij rust met 0-2 voor moeten staan en in de tweede helft hebben we de wedstrijd over de streep getrokken. Die lijn moeten we nu doortrekken, volgende week thuis tegen Vitesse Delft.”
Thuistrainer Piet Boon leek eerder gelaten dan verdrietig: ,,Het verlies van ons spitsenkoppel (samen goed voor achttien doelpunten) kun je bij ons gewoon niet opvangen. In de tweede helft voetbalden we tot de zestien best goed, maar daarna mis je een targetman (Van Ooijen) of iemand die met een dribbel de defensie splijt (Slutskyy of ben Mohammed.) En rot genoeg voor ons, die zijn ook nog niet meteen terug.”
Er breken daarom moeilijke weken voor HVC’10 aan, want de blessures zijn inderdaad niet meteen genezen. En doelman Rowdy Janssen heeft nu ook al drie wedstrijden gemist vanwege zijn vaderschap. Met uitwedstrijden tegen DoCoS en zeker DSO in het vooruitzicht geen geruststellende gedachte en zo kan de flow van het goede spel in de laatste weken omslaan en het uitzicht op nacompetitie na nieuwe nederlagen ineens verdampt zijn.
© Haaglanden Voetbal
