Na de knappe 4-2 winstpartij van Die Haghe op Voorschoten’97 en de 3-0 verliespartij van VUC bij en van VELO traden beide zwart-witte teams aan op Het Kleine Loo om elkaar in dat strijdperk te bestrijden. Die Haghe trok na een 1-1 ruststand met 2-3 aan het langste eind.
Tekst: Wim van de Graaf | Foto’s: HMA-fotografie
Op de in de zon glimmende kunstsprieten wist Die Haghe de eerste aanvallen op te zetten, maar VUC antwoordde snel en ook richting het doel van de Ockenburghers trok. Dat resulteerde al in de zevende minuut in een mooi doelpunt van de snelle Djamairo Rigters, die de bal van de rand van het strafschopgebied hard achter doelman Justin van Look wist te schieten: 1-0. Die Haghe leek door deze snelle treffer geschrokken en ging ineens achteruitlopen. De thuisploeg combineerde er lustig op los en telkens werd getracht de snelle Djamairo Rigters in stelling te brengen. De Die Haghe-verdedigers hadden hun handen vol aan hem.
Langzaam maar zeker herstelde Die Haghe zich en kreeg het weer meer grip op de wedstrijd. De voorwaartsen trokken steeds vaker op naar het doel van de pinguïns, maar de achterhoede moest ook alert blijven op de rappe aanvallers van VUC. Zo moest Justin van Look handelend optreden bij zo’n uitbraak van de gastheren.
Na een half uur werd een tweede doelpunt van VUC door de arbiter – na raadpleging van zijn assistent – terecht afgekeurd wegens hands. Dit leidde tot grote ophef op de bank van VUC, waar men blijkbaar over een paar betere ogen beschikte. Niet lang hierna herhaalde de arbiter deze afwijzing met dezelfde motivatie en weer had hij het gelijk aan zijn zijde, maar nu betrof het een doelpunt van Die Haghe. Toch kwamen de bezoekers op gelijke hoogte toen Desley Koegler een hoekschop hard onder de lat tegen de touwen kopte: 1-1. Niet lang hierna moest VUC met tien man verder toen arbiter Olav van Hees – na een kort opstootje voor de dug-out van de thuisploeg – aan Aimen Said een tweede gele kaart toonde en hij met rood eerder naar de thee kon vertrekken.
De tweede helft begon spectaculair toen VUC vanaf de aftrap op het doel van Die Haghe afstormde en een misverstand tussen verdediger en keeper de 2-1 opleverde. Het doelpunt kwam van de voet van Roy Speelman. Direct na de hierop volgende aftrap was het Die Haghe dat via een prachtige goal van Desley Koegler weer op 2-2 kwam. Veel toeschouwers hebben beide doelpunten gemist. Die Haghe speelde net als VUC geen geweldige pot. Het was vaak rommelig en er waren te veel overtredingen nodig om elkaar af te stoppen. Toch kreeg Die Haghe een mooie kans na een uur spelen. Sander de Jong had een prima schot in huis, maar dat werd goed gepakt door doelman Nick Hasper van VUC. Twee minuten later kwam Die Haghe dan toch op voorsprong toen een verre voorzet vanuit de rechterflank van Die Haghe voor het doel van VUC belandde en niemand reageerde behalve de slimme Noah Abid, die de bal gedecideerd binnenschoot: 2-3. Toch gaf het tiental van VUC niet op en het bleef voetballen voor een beter resultaat en het kreeg nog wat kansjes ook maar vooral Jordy Brouwer was deze dag wat ongelukkig in de afwerking.
Opnieuw liepen de gemoederen weer even op toen de op de grond liggende Die Haghe-speler Eric Lever door een speler van VUC in zijn gezicht werd geraakt. De leidsman suste het opstootje en hield de kaart voor de boosdoener op zak, maar zo agressief spelend zal VUC het door de optelling van gele- en rode kaarten dit seizoen lastig gaan krijgen. Even later werd een doelpoging voor de 2-4 van Noah Abid nipt van de lijn gehaald en zo kreeg Die Haghe nog wat kansjes in de slotfase, maar werden deze niet goed uitgespeeld. Hierdoor bleef het tot het laatste fluitsignaal nog spannend, maar Die Haghe wist ook deze tweede overwinning over de streep te trekken. Zo begon de eerste “V”-fase (Voorschoten’97, VUC en volgende week Valken’68) voor Die Haghe voortvarend en kon Frank de Lange lachend de complimenten van vader Rob (trainer VUC) in ontvangst nemen.
