VFC-trainer Bas van Loenen kampte direct na afloop met gemengde gevoelens. Aan de ene kant was hij opgelucht dat invaller Dimitri van der Meer (92e minuut) in blessuretijd een zondagsdoelpunt maakte na een onnodig weggegeven corner van HVC’10. Aan de andere kant was hij flink teleurgesteld, want in de eerste helft misten de Vlaardingse spitsen de ene na de andere kans. ,,Ik heb in de rust de bekende voetbalwet geciteerd: Als je zoveel kansen mist, gaat de tegenpartij een keer scoren.”
Tekst: Cees van der Pol
En dat gebeurde ook. Een kwartier voor tijd liet de Vlaardingse doelman Max Verkade een raar ingeschoten bal uit zijn handen vallen. Invaller Badr ben Mohammed bracht de bal terug voor het doel en Kirill Slutskyy (foto) hing de bal in de kruising: 1-0. De doelpuntenmaker die lang geblesseerd was, na afloop: ,,Wat was ik blij. Ik was bang dat ik de bal over zou rossen. Daarom trok ik van geluk mijn shirt uit. Die gele kaart nam ik bewust op de koop toe, ik krijg nooit geel. Jammer genoeg kwamen ze toch nog aan de gelijkmaker.” Slutskyy zelf was vier minuten voor tijd gewisseld, dus hij baalde enorm: ,,Het ging eigenlijk best goed met mijn blessure.”
VFC beter
Vanaf het begin deelde VFC de lakens uit in De Hoek. De combinaties verliepen vlotjes: Aaron de Bruin kreeg steeds voldoende vrijheid om de spitsen Netten en Reda aan te spelen. Zelf mocht hij in de tiende minuut aanleggen voor een vrije trap, maar hij schoot de bal rakelings over het doel van Khalid el Menkouzi. Tussen de 15e en de 32e kreeg VFC acht (!) goede kansen om de score te openen, maar stuk voor stuk troffen Netten (3x), De Bruin, Salomons, Groeneveld, Reda(2x) geen doel. De ballen vlogen over en naast of belandden in handen van de attente doelman Khalid el Menkouzi. Voor de vierde achtereenvolgende keer gaf Van Loenen Yahya Reda een basisplaats en de jongeling uit JO19 deed het naar behoren.
Geen kansen HVC’10
Eigenlijk kreeg de thuisploeg geen enkele kans om Max Verkade in het nauw te drijven. Het centrale duo Pim Mudde en Noordin van Mil hield het spel compact en gaf nauwelijks kansen weg. Linksachter Berend Ket mocht in de basis beginnen na lang blessureleed gekend te hebben. In de eerste helft trok hij vaak mee naar voren en loste Reda bij de Vlaardingse aanvallen af. Logisch dat Van Loenen in de rust de alom bekende voetbalwet bij zijn spelers onder de aandacht bracht. En hij kreeg gelijk.
Beroerd
Na de rust keerden dezelfde 22 spelers op het natuurgras. Maar al na vijf minuten moest HVC-rechtsachter Len van Ooijen zich laten vervangen, omdat hij zich beroerd voelde. Bram Leerdam vulde de lege plaats op en deed dat naar behoren. HVC’10 speelde beter dan voor de rust. Na een stevige overtreding van Pim Mudde op de doorgebroken Jorno Reurink (terecht beloond met geel) mocht Glenn Boon, de vrije trappenspecialist van de thuisploeg aanleggen, maar Max Verkade stompte de bal stijlvol uit zijn doel.
Penalty ?
Enkele minuten later gilde HVC’10 om een strafschop, maar de piepjonge arbiter (21) Giovanni Jaggan (Den Haag) liet zich niet foppen door Slutskyy. Het had inderdaad veel weg van een schwalbe. Ook VFC kreeg weer kansen: Sven Groeneveld en Yahya Reda vonden echter Kahlid el Menkouzi op hun weg.
Intussen kreeg ook Max Verkade meer te doen dan in de eerste helft. VFC maakte daardoor eindelijk een moeilijk kwartiertje mee. Bij een mogelijke kansrijke aanval bij een doorbraak van de snelle Dave Kram (ook voor het eerst in deze competitie in de ploeg) redde de Vlaardingse assistent zijn elftal. Kram schoot de bal uit frustratie weg en ook dat betekende onnodig geel. In de 67e minuut werd bij VFC Olivier Harent vervangen door Wouter Brouwer en die had maar vier minuten nodig om een gele kaart op te lopen na een overtreding op de gevaarlijke Kirill Slutskyy. Bij HVC’10 kwam Badr ben Mohammed in de plaats van Dave Kram.
Hoofdblessure
Door zoveel kansen te missen leek de wedstrijd op 0-0 af te stevenen, totdat Verkade een kwartier voor tijd zijn foutje maakte en Slutskyy zijn eerste competitiegoal kon maken. Nu moest HVC’10 het einde zien te halen. Van Loenen bracht Dimitri van der Meer voor Mathijs Harent en stuurde daarnaast centrale verdediger Pim Mudde naar voren. Vlak voor tijd moest Nino Netten, die op Khalid el Menkouzi doorliep, zich laten vervangen door Thijs Hoogstrate. Netten speelde geen gelukkige wedstrijd en leek een hoofdblessure op te lopen. De Hoekse hoop was erop gevestigd dat Glenn Boon en Kay van den Bos ouderwets stand konden houden.
Vrouwen en kinderen eerst
De thuisclub verving in de 86e minuut Kirill Slutskyy voor Levi Dieduksman en Wessel Vijverberg voor Marlon van Minnen. Na afloop was dat even een puntje van discussie. In de door Jaggan terecht toegekende vijf minuten blessuretijd, scoorde Dimitri van der Meer dus een geluksgoal, anders kun je het niet noemen. En Van der Meer kon ook inderdaad zijn geluk niet op. Bij HVC’10 echter zeeg alles op de grond: weer was het deze competitie niet gelukt om te winnen waar drie punten zo hard nodig waren en voor het grijpen lagen.
VFC mist ook nog de overwinning
Maar een neutrale toeschouwer zou meteen antwoorden dat VFC ook recht had kunnen krijgen op drie punten. Na de gelijkmaker kregen Wouter Brouwer (naast) en Dimitri van der Meer nog twee grote kansen op de 1-2. Gelukkig voor Piet Boon gebeurde dat niet: ,,We hebben een overwinning keihard nodig. Dan ga je komende week toch wat lekkerder trainen. Het was een lucky goal na een weggegeven hoekschop. Maar als je de hele wedstrijd bekijkt, had VFC met rust gemakkelijk met 3-0 voor kunnen staan. Wel was er in tegenstelling tot vorige week veel inzet en werklust bij mijn ploeg. Jammer dat we onszelf niet konden belonen.”
De in de in de talentengroep opgenomen scheidsrechter Giovanni Jaggan floot een prima wedstrijd in deze opnieuw sportief verlopen partij.
