In 1954 vertrok Nuria Borras Pujol samen met haar jongere zusje van uit Barcelona naar Nederland. Nuria trad min of meer op als chaperonne voor haar zusje, daar deze kennis had gekregen aan een Hollands vriendje. Dit wilde ze toch wel graag in de gaten houden. Deze Hollandse vriend was een buurjongen van Joop Roeleveld. Echter, de vriendschap tussen die twee werd niets, maar Joop zag duidelijk toekomst met Nuria en ze trouwden in 1955. Hoewel het erg moeilijk was om zich in een ander land met vreemde taal aan te passen, sloeg Nuria er zich goed door heen. Gelukkig had Joop een goede baan als huisschilder en ondernemer, want iedere week werd er op vrijdagavond naar Barcelona gebeld, wat nog al wat knaken kostte in die tijd.
Gezinsuitbreiding
Uit dit huwelijk werd in 1959 Juan geboren. Op 8 oktober 1962 werd het gezin verblijd met de komst van Carlos Fernando Cornelis. Twee jaar later kwam de derde zoon Gabriel [ voor de rood/groenen beter bekend als Jel ] ter wereld. Het gezin woonde op de Loosduinsekade, waar Carlos en zijn broers de jeugdtijd doorbrachten. Carlos ging op de Soestdijksekade naar de kleuterschool en vervolgens ook daar naar de lagere school. In deze school is nu het Musicon gevestigd, waar Cesar Zuiderwijk zijn muziekschool heeft. De zomervakanties bracht het gezin Roeleveld gedurende zes weken door in Barcelona. Hoewel thuis Nederlands de hoofdtaal was, werd er ook aandacht besteed aan de Spaanse taal, wat tijdens deze vakanties goed uit kwam. Na schooltijd werd er gevoetbald. Er werden doeltjes met krijt op de muren getekend en dan maar hopen, dat er niet te veel auto’s het voetbalspelletje bedorven.
VCS
Vader Joop was lid van VCS en uiteraard gingen de jongens met hem mee, als Joop moest spelen. Hij speelde in het eerste met o.a. Guus Haak en Pleun Strik. Het zal dan ook niemand verbazen, dat Carlos zijn eerste vereniging VCS was. Op 9 jarige leeftijd zette hij zijn eerste stappen op het voetbalveld bij de welpen.
Bovenstaande foto is het pupillen elftal van VCS uit het seizoen 1973/74. Links boven leider Joop Sterk. Staand rechts naast keeper John van Zweden, Jel Roeleveld. Zittend 3e van links Victor Tebbens, 4e van links Onno Sterk en daarnaast Carlos. Na de lagere school ging Carlos naar de Kamperfoelie MAVO op de Mient.
Overstap naar ADO
Zijn kwaliteiten op voetbalgebied als spits bleven niet onopgemerkt en hij werd op 13 jarige leeftijd gevraagd om bij ADO te komen spelen. In zijn kielzog gingen ook gelijk zijn broers Juan en Gabriel mee. Hoewel vader Joop een op en top VCS man was, lag hij zijn zoons geen strobreed in de weg. Ondanks, dat er toch wel iets anders van hem werd verwacht dan bij VCS, paste hij zich moeiteloos aan. Als hij naar de training ging, fietste hij eerst langs de broertjes Zegeling, die op de weg naar ADO woonden en gedrieën fietsten ze door het Zuiderpark naar de training. Dit C1 elftal werd onder leiding van trainer Piet de Zoete probleemloos kampioen in het seizoen 1975-1976.
Bovenstaande foto van het kampioenselftal C 1 werd genomen in de Kuip, waar een voorwedstrijd werd gespeeld. Staand v.l.n.r. leider Ton Drooger, Carlos Roeleveld, keeper Wim Zuurmond, Sander Looy, Peter Waanders, Eric Zegeling en Michel Flotman. Zittend v.l.n.r. Bob Kraaijeveld, Gideon Lansink, Dick Tijdeman, Frans Leyendekkers, Wijnand Dirksen en Erwin Zegeling.
De overgang van de C naar de B verliep zonder grote problemen. Het elftal bleef voor een groot gedeelte bij elkaar en zowel het eerste als het tweede jaar werd dit elftal kampioen.
Op de foto hierboven het tweede jaars B 1 kampioenselftal van het seizoen 1977-1978. Staand van links naar rechts : Rinus Wijnvoort, Hans Verbeek, Eric Kroon, Sander Looy, Eric Zegeling, Michel Flotman, Wim Ridderhof en trainer Cor Kroon. Zittend van links naar rechts : Nol Vreeswijk, Carlos, Bob Kraayeveld, Wijnand Dirksen, Wim Zuurmond, Erwin Zegeling en Gideon Lansink.
Ook bij de A regionaal ging alles op een slof en een oude voetbalschoen. Zonder problemen werd het eerste jaars A regionaal elftal kampioen.
Nadat Carlos de MAVO met goed gevolg had afgerond, vervolgde hij zijn schooltijd bij de MEAO op de Waldeck Pyrmontkade, waar dit voorheen de economische school en nog eerder de gemeentelijk middelbare handelsdagschool heette. Hij koos voor de vakken in de bestuurlijke richting
[ privaat en publiekrecht, economie, maatschappijleer en spaans ]. Hij kon deze studie goed combineren met het 2e jaars A regionaal. Ook in dit seizoen werd er weer om de bovenste plaats gestreden. Carlos werd al vaak door Melbie Raboen opgeroepen om ook wedstrijden voor het eerste seniorenteam te spelen.
Beslissingswedstrijd
Daar zowel Feyenoord als ADO in de competitie gelijk waren geëindigd, moest er een beslissingswedstrijd worden gespeeld. Opmerkelijk was, dat zowel ADO als Feyenoord beiden verloren van het door Mario v.d. Ende getrainde VUC. Deze wedstrijd werd gehouden bij het Delftse DHL. Bij Feyenoord speelde toen o.a. Mario Been mee. Het bleef een hele tijd 0-0 tot dat een paar minuten voor tijd Hans Dieke met een geweldige streep van een meter of dertig doel trof.
Staand van links naar rechts : verzorger Wim Verheijdt, Cees Toorenburg, Eric Zegeling, Fred Baeckes, Henk Regeer, Wim Zuurmond, Cor Kroon en Wim Gordijn. Gehurkt van links naar rechts : Gideon Lansink, Erwin Zegeling, Hans Dieke, Sander Looy, Jan Buitelaar, Carlos Roeleveld, Cees Oudbeierse en Uli Lionar.
Hierna moest er in Zeist gestreden worden om het Nederlands Kampioenschap met de kampioenen van de andere districten. De eindstand werd : 1 Ajax, 2 PSV, 3 NEC, 4 ADO en 5 Groningen.
Overgang naar de senioren
Daar Carlos al vaker met het eerste mee had gedaan, was de overgang naar de senioren niet vreemd voor hem. Onder trainer Melbie Raboen werd het kampioenschap in het seizoen 1981-1982 behaald bij Quick en promoveerde ADO van de 3e naar de 2e klas. Ook het jaar daarna werd een succesjaar met het behalen van het kampioenschap bij UVS, waardoor de promotie naar de 1e klasse een feit werd.
Op onderstaande foto het kampioenselftal van het seizoen 1982-1983. Staand van links naar rechts : Melbie Raboen, Adri Urgert, Wim v.d. Hurk, Fred Goemans, Pablo Plak, Rob Elliswijk, Peter v.d. Laan, Koos v.d. Bijl, Leon Vonk, Jos Boer, verzorger v.d. Zwan en Hans Krouwel. Zittend van links naar rechts : Wim Gordijn, Ton v.d. Veer, Rob Ouwehand, Rene Elliswijk, Cees Tempelaar, Bert Blans, Marcel v. Velzen, Dick Bakker en Carlos.
1983 werd voor Carlos helemaal een bijzonder jaar want behalve dat ADO kampioen van de 2e klasse werd, werd ook nog de Haagse Courant Cup tegen ’s-Gravenzande bij TONEGIDO en de districtsbeker gewonnen. Maar de kers op de taart was uiteraard het met goed gevolg afleggen van de MEAO. De jaren met Melbie waren een leuke tijd. Dat Melbie toch wel soms een beetje apart was, blijkt wel uit de volgende anekdote. Carlos verscheen op een dinsdag 1 minuut te laat op de training, waarop Melbie alleen zijn hand op stak en hem wegwuifde zonder iets te zeggen. Dit herhaalde zich op donderdag en Carlos kennende kwam hij ook op vrijdag 1 minuut te laat. Echter zondag werd hij gewoon opgesteld. Ook verborg Melbie zich regelmatig in de bosjes om te kijken of zijn opdrachten wel werden uitgevoerd.
Maatschappelijke carrière
Uiteraard werd het nu tijd om na zijn studie aan een maatschappelijke carrière te gaan denken en hij begon zijn loopbaan bij het ministerie van Landbouw en Visserij, gevolgd door een betrekking bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Dit was toch niet geheel wat hij zocht en schakelde over naar de Postbank, [later ING, NN ].
Via Fred Goemans leerde hij Fred zijn zus Leny kennen. Dit bleek ook een zeer sportieve dame te zijn, want Leny werd 2e bij het Nederlands kampioenschap judo.
Uitstapje
In 1984 maakte Carlos even een uitstapje naar RVC. Onder leiding van trainer John v.d. Lubbe behaalde RVC het kampioenschap van de 1e klas bij Hermes DVS met o.a. Dick Jol, Ed Pape, Eric Landsmeer en Bert Bleie.
Huwelijksboot
Daar Carlos opgeroepen werd voor militaire dienst begin 1985 besloten Leny en hij op 27 december 1984 te trouwen, zodat Carlos als kostwinner werd aangemerkt en dus niet in dienst hoefde.
Hoewel hij een heel leuk jaar mee had gemaakt bij RVC keerde hij terug naar het Zuiderpark. ADO had Theo Godschalk als trainer aangesteld.
In 1986 werd de familie Roeleveld verblijd met de geboorte van dochter Mirella.
Bovenstaande foto is van het seizoen 1987-1988. Staand van links naar rechts: Tom Clavan, Theo Godschalk, Henk Dijkhuizen, Albert v.d. Dussen, Bert Dusbaba, Bert Blans, Carlos Roeleveld, Wim Zuurmond, Gerard Massa en Wim Kampers. Zittend van links naar rechts : Robert Kampers, René Biegel, Jacco v. Vianen, Ed Pape, Edwin Henderson en Michel Lier.
Onderstaande actiefoto van Carlos werd genomen tijdens de halve finale van de HC cup in ditzelfde seizoen.
De tegenstander op de foto is Mark Wotte.
Het seizoen 1989-1990 werd overschaduwd door het overlijden in december van trainer Theo Godschalk. Bert Blans toonde zijn goede wil, om de training voor de rest van het seizoen op zich te nemen.
In het seizoen 1990-1991 werd Boudewijn de Geer aangesteld als trainer.
In 1991 kregen Leny en Carlos hun tweede dochter : Romy.
Op 29 jarige leeftijd werd Carlos opgebeld door Theo Verlangen, of hij geen interesse had om bij Veendam te komen voetballen, waar Theo trainer was. Dit zegde hij echter direct af, omdat de Lange Leegte nou niet direct om de hoek van Den Haag lag en hij dacht ook aan zijn maatschappelijke carrière, die hij dan zou moeten opgeven.
Mooiste tijd uit zijn voetbalcarrière
Carlos vindt de jaren 1991-1995 de mooiste voetbaljaren uit zijn carrière.
In het seizoen 1991-1992 werd er weer terrein terug gewonnen door promotie naar de 1e klasse te bewerkstelligen onder leiding van trainer Martin Jol.
Op onderstaande foto van links naar rechts:
Cees Govers, Ruud Albertz, Marco v. Delden, Martin Jol, René v. Oosten, Patrick Visscher, Dave Kraaijenbrink, Winston Faerber, Jos Boer, Cees Leduc, Edwin Henderson, Carlos Roeleveld, Cock Jol.
Zittend van links naar rechts: Henk Spaan, Jan v. Gulik, Rick Hoogendorp, Raymond Verlangen, Sjon Baven, Wim Bordewijk, Gerard Massa, Koos v.d. Bijl en Jan Lobel.
Het succes bleek niet alleen voor het seizoen 1991-1992 te gelden, want ook in het seizoen 1992-1993 werd er om het kampioenschap gestreden. Op het veld van Tonegido moest er een beslissingswedstrijd gespeeld worden tussen Wilhelmus en ADO, waar ADO als winnaar uit de strijd kwam en de promotie naar de hoofdklasse een feit was. Op onderstaande foto is Carlos in een voetbalgevecht gewikkeld met oud ADO speler Uli Lionar [ nr. 3 ]
Tevens was ADO finalist van de Haagse Courant Cup.
In het seizoen 1993-1994 werd er een zeer verdienstelijke 2e plaats in de hoofdklasse bereikt en in het seizoen 1994-1995 werd ADO winnaar van de Haagse Courant cup en de KNVB districtsbeker in en tegen Quick Boys.
Na dit seizoen werd er afscheid genomen van Martin Jol en werd Ruud Groot aangesteld als trainer voor het seizoen 1995-1996.
Einde van de voetbalcarrière en begin van de trainersloopbaan.
Na het seizoen 1995-1996 vond Carlos het tijd worden om zijn voetbalschoenen aan de wilgen te hangen. Op aanraden van Martin Jol, die in hem een potentiële trainer zag, ging hij zich verdiepen in het trainersvak. Hij begon in het seizoen 1995-1996 met het trainen van het B2 elftal en in dit jaar behaalde hij ook zijn TC 3. In het seizoen 1998-1999 maakte hij de overstap naar B1, in welk jaar hij ook zijn TC 2 behaalde. In het seizoen 2002-2003 werd B1 kampioen van de 1e divisie en promoveerde naar de eredivisie van de B jeugd. Bekende spelers uit dit elftal waren o.a. Wesley Verhoek, Eljero Elia, Levi Schwiebe en Romeo Castelen. Ook in dit seizoen behaalde hij zijn TC 1 diploma. Na 8 jaar de B jeugd getraind te hebben promoveerde Carlos naar de A jeugd.
Op de bovenste rij 2e van links Kai v. Hese, 4e van rechts John Verhoek, middelste rij 3e van links Daryl Janmaat en 2e van rechts Mike de Geer.
Zowel als voetballer als trainer heeft hij fantastische jaren bij ADO beleefd. Zonder anderen te kort te doen, vond hij de voetballers die er uitsprongen waar hij mee gespeeld heeft: Rob Ouwehand, Raymond Reyntjes en Bert Blans.
Voor wat betreft de trainers vond hij Melbie Raboen, qua discipline en Martin Jol qua tactiek er uit springen.
Om zichzelf te typeren als voetballer noemt Carlos dat hij een goede wedstrijdinstelling en een goede traptechniek, zowel links als rechts, had en kopsterk was.
Carlos vindt de fantastische begeleidingsgroep, waarmee hij 8 jaar bij de jeugd heeft samengewerkt zeer vermeldenswaard, waarvan hieronder de foto.
Van links naar rechts : Tinus Schouten, Carlos, Dennis Hageman, Koos v.d. Bijl en Nico Groot.
Na het seizoen 2008-2009 en 13 jaar trainer bij ADO stopte hij als trainer bij ADO en werd door het in de hoofdklasse van de KNVB spelende TONEGIDO ingelijfd. Hoewel hij een tweejarig contract had ondertekend, viel voor TONEGIDO na een seizoen het doek, door opheffing van de vereniging. De volgende amateurvereniging die op zijn pad terecht kwam was GDA. Hier heeft hij 1 jaar getraind. Hij vond het een erg leuke en vooral gezellige club, maar deze vereniging had niet echt datgene, wat Carlos eigenlijk zocht.
Zo kwam er een einde aan zijn, naar velen zeggen veel te vroeg beëindigde, trainerscarrière.
Leven na het actieve voetbalgebeuren.
Verveeld heeft hij zich nog nooit na zijn actieve voetbal/trainerscarrière. Hij heeft een bevredigende baan bij Goldman Sachs [voorheen NN investment Partners ].
Tevens is hij “opa” en Leny “oma”, van hun kleinkinderen Xavier en Victoria van Mirella en Marie en Mia van dochter Romy, waar beiden veel plezier aan beleven en uiteraard veel tijd aan besteden.
Op de vraag, of hij het voetbal nog veelvuldig volgt, komt het volgende antwoord. Ja, het Barcelona van Messi, Xavi en Iniesta boeiden hem, verder de Nederlandse competitie met natuurlijk extra aandacht voor ADO Den Haag. Maar als er nu een belangrijke wedstrijd op de t.v. is en hij moet iets anders doen, dan zal hij er zeker niet meer voor thuis blijven.
Wel gaat hij naar zijn kleinzoon Xavier kijken, die bij VELO speelt. Ook volgt hij regelmatig de prestaties van zijn neef Sergi [ zoon van Jel ]. Deze heeft in de jeugd van ADO en Feyenoord gespeeld en is daarna naar Scheveningen gegaan. Nu speelt hij ook bij VELO.
Ook is de familieband met broers en schoonzussen belangrijk. Behalve bezoeken bij verjaardagen, worden er ook regelmatig familie uitjes georganiseerd, waarbij een weekendje weg prioriteit heeft. Hieronder een foto van een familie uitje, waarbij de gebroeders Roeleveld het geweldig naar hun zin hebben.
Hier wordt Carlos tijdens zo’n familie uitje geflankeerd door zijn broers Jel [ links ] en Juan [ rechts ].
Tom Clavan
