Hoe ambitieus hij als voetballer ook was, zijn maatschappelijke baan ging voor.
Na een periode van afnemende gezondheid overleed deze week Jan Koning op 86-jarige leeftijd. Hij werd lid van ADO op negentienjarige leeftijd, nadat hij op zijn vijftiende al debuteerde in het eerste elftal van Cromvliet, de club van zijn familie. Jan werd geboren in het Laakkwartier, waar hij ook opgroeide.
Hij maakte de stap naar ADO, omdat hij op hoger niveau wilde spelen. Hij debuteerde bij ADO in het tweede elftal tegen de reservisten van Feyenoord, waar hij tot zijn verbazing diverse spelers van het eerste elftal tegenkwam. Hem moest nog wel worden verteld, dat deze spelers terugkwamen uit een blessure of hun verloren goede vorm er moesten zien te hervinden.
Al snel gaf Jan de voorkeur aan zijn maatschappelijke baan bij Esso. Dit betekende, dat hij niet meer kon trainen met de hogere selecties en nam genoegen met een plek in het hoogste amateurelftal, ADO 3. Daar speelde hij tot zijn genoegen samen met voormalige eerste elftalspelers als
Jacques Smit, Wim Waasdorp, George van Rosmalen, Jan van Beek, Wim Timmermans en Arie Bakker.
Ook al kwam hij in de loop der jaren in een lager team terecht, Jan bleef spelen voor zijn genoegen, omdat hij nu eenmaal liefhebber van voetbal was. Weer later kwam hij met plezier uit voor de veteranen en in de zaal. Jan was een technisch bekwame voetballer met veel inzicht. Hij verstond de kunst van het anticiperen als één van de besten. Als mens en speler straalde hij vooral rust en zekerheid uit. Innerlijk had hij ook in zijn jonge jaren ambitie. Echter, zijn verstand liet hij prevaleren, getuige zijn keuze voor zijn maatschappelijke loopbaan. Uiterlijk was hij onder alle omstandigheden de beschaafdheid en de rust zelve.
Jan, vader van een zoon en een dochter, ging na zijn pensionering genieten van zijn zes kleinkinderen, speelde tennis en mocht graag vissen. En hij was een trouw bezoeker van de PensionADO-dag, waar hij zich vooral vermaakte op de driving-range om de afslag van het golfen onder de knie te krijgen.
Jan, dank voor alles wat je hebt gedaan en betekend voor ADO.
Ons medeleven gaat uit naar zijn gezin, dat wij alle sterkte toewensen bij het verwerken van het verdriet over het grote verlies.
