Verdedig En Loop Op
Thuisspelend, niet te ver weg, lekker weer, uitdagende tegenstander: dus naar Wateringen getogen, alwaar ontvangst, gastvrijheid en verzorging prima in de (bekende) vrouwelijke handen waren.
Trof bij binnenkomst onder meer voorzitter Frank Duijvestein en zijn collega Raymond van Asten, maar ook de preses van FC Skilzz (opgericht 2019), de bekende verslaggever (zie zijn verslag op HV) en immer vrolijke Terry Konings, die mij nu eindelijk ook “Wim” durft te noemen.
Tevens begeleider Gerrit van Sprang, goed lid van de VvG, net zestien kilo afgevallen, gewapend met notitieboek en pen om de referee van dienst (de prima arbiter Mats Blaak (28) en zijn assistenten) minutieus te volgen. HV-hoofdredacteur Ton Beije arriveerde ook en ging op de voor hem gereserveerde eretribune zitten. Charles Boom (ook VvG-lid) zat lekker in de schaduw en in de rust trof ik collega-erevoorzitter Piet Vijverberg van VELO, met wie ik jarenlang goede contacten mocht onderhouden en die 11.11 aanstaande 84 mag worden, nog immer messcherp en helaas wat hinder ondervindend van lichamelijk ongemak, net als mijn vrouw Thea. Lastig, maar het gaat.
Gerrit en Piet
Uiteraard heb ik wel “iets” met VELO: mijn eerste wedstrijd als arbiter was op 3 mei 1961 in de 4e A-klasse J (jeugd) op het hoofdveld aan de Harry Hoekstraat, waar het 0-11 werd voor Blauw Zwart 11 en ik één gulden kon declareren. De foto van mijn ranke lijfje in mijn snelle outfit heb ik nog. Terug naar Piet: 19 jaar voorzitter geweest, kreeg in 2005 (samen met Louis de Letter – was nu afwezig) een Koninklijke Onderscheiding en werd in 2015 erevoorzitter van VELO. Aldaar was Jan Olsthoorn (klein van stuk, maar groots in daden, tevens oud-scheidsrechter) in 1981 al erelid geworden.
Mijn kleinzoon Stefano Zuliani speelde bij de F-jes van VELO in 2003 en groeide door naar de E 12 (kampioen) o.l.v. Marcel van den Berg en Kenneth Konigsferander. Vervolgens de D, de C en toen ook nog een tijdje arbiter bij de jeugd. Hij had dus vanmiddag best in VELO 1 kunnen staan, zoals ook de zoon van de voor mij gezeten mevrouw, die ik de tribune aflopend aangaf dat de 2-0 wel in de tas zat. Had ik niet moeten zeggen en VELO had de 2-0 ook niet meer uit handen mogen geven. Hulde aan FC Skilzz voor hun doorzettingsvermogen.
En uiteraard staat VELO in mijn herinnering gegrift omdat wij daar op 27.07.2009 het HSV-zaalvoetbaltoernooi mochten houden en wij betrokken waren als HSV bij een wedstrijd toen het Veronica-elftal daar kwam spelen. Dat was in 1974, toen wij het COVS-kampioenschap van Nederland bij VELO mochten en konden organiseren.
Geen heden zonder verleden en gezeten op de tribune op de vrij nieuwe kuipjes (zit voor geen meter, maar wel mooi) ging er van alles door mij heen dat aanleiding was om voorgaande column te schrijven. Voer voor de echte liefhebbers, volgers, psychologen onder ons en historici. Nee, dit keer geen einde met de bekende neut; die heb ik thuis genoten.
Wim van den Berg
