Bijna wekelijks schrijf ik op deze plek over het gemis van het publiek op de tribunes. Doordat we maandenlang naar die treurige lege tribunes hebben zitten loeren, zijn we de kracht van het publiek pas echt gaan waarderen.
Dat gemis van de supporters lijkt gevoelsmatig bij ADO groter dan bij sommige andere clubs. Hoe was de ontlading geweest na de zoveelste redding van Fraisl en de omhaal van Kramer tegen PSV? Hoe was de ontploffing in het uitvak geweest na de overwinning op RKC Waalwijk? Hadden de thuiswedstrijden tegen Heracles en Sparta anders kunnen aflopen als het publiek erachter had gestaan?
Dat gemis van de supporters lijkt gevoelsmatig bij ADO groter dan bij sommige andere clubs.
En hoe was de sfeer afgelopen zondag tegen FC Utrecht geweest? Overwinningen vieren doe je met z’n allen, maar de aanstaande degradatie verwerken ook. De wonderen zijn natuurlijk de wereld nog niet uit. Maar ik denk dat zelfs de meest optimistische supporters die nog hoop hadden op een goede afloop van dit seizoen dat na afgelopen zondag ook kwijtgeraakt zijn. En juist zo’n wedstrijd wil je in het stadion zijn. Collectief rouwen, schelden, drinken en janken. Het tribunegevoel is zelfs verwerkt in ons Haagse volkslied en daar zit ook het bijbehorende kankeren (in dit geval op Theo van den Burch en die lange Van Vianen) in. De zucht naar het stadion is nog nooit zo groot geweest. Zou ADO als corona niet zou hebben bestaan, voor volle tribunes, ook gedegradeerd zijn? Natuurlijk, vorig seizoen al. Maar de lege tribunes en het galmende gejuich van de scorende tegenstander maken het nog troostelozer.
Magisch gevoel
Over twee weken zijn er godzijdank weer toeschouwers welkom in het stadion. Eindelijk mag het weer, ook al is het maar een handje vol. Voor ADO komt dat waarschijnlijk te laat, al zou het kunnen helpen in de rouwverwerking. In mijn podcast (O, O, Den Haag), die ik samen met supporter Alberto maak, sprak ik deze week met Yuri Cornelisse. Hij vertelde ook over het magische gevoel dat hij had als hij na een doelpunt langs Midden Noord rende. Laten we hopen dat volgend seizoen de tribunes weer volstromen en Ricardo Kishna, Hugo Botermans en Vicente Besuijen dat magische gevoel van Cornelisse kunnen ervaren.
Over twee weken zijn er godzijdank weer toeschouwers welkom in het stadion. Eindelijk mag het weer, ook al is het maar een handje vol. Voor ADO komt dat waarschijnlijk te laat, al zou het kunnen helpen in de rouwverwerking.
Al lijkt het mij gezien zijn fysieke toestand beter dat Kishna de bijbehorende radslag achterwege laat.
ROGIER HEIMGARTNER
© Haaglanden Voetbal
(De inhoud van de columns komen voor rekening van onze columnisten. De redactie hoeft dus niet altijd de inhoud te ondersteunen).
