Danny Kettenis, die in december een zware operatie onderging, keerde afgelopen zaterdag als assistent-trainer terug op de bank bij VUC (foto, links). Net op tijd om tegen Foreholte misschien het kampioenschap mee te maken.
Foto(boven): Hasper Media
De verwachting was dat Danny Kettenis na zijn openhartoperatie, die vanwege een erfelijke aandoening noodzakelijk was, pas komend seizoen weer actief zou zijn bij VUC. Maar het herstel van de assistent-trainer verliep sneller. Hij staat weer op het veld en voetbalde inmiddels zelfs al een kwartiertje mee met de ‘VUC Vedettes’ in zondag-2. ,,Ik kan het niet laten. Zelf voetballen is het mooiste dat er is.”
Kracht
De hoofdmacht van VUC kan bij een overwinning zaterdag op Foreholte het kampioenschap in de 2e klasse C pakken. En dan is het mooi als ras-VUC’er Kettenis daarbij kan zijn. ,,Als het zaterdag lukt, zijn we de terechte kampioen”, oordeelt hij. ,,We hebben al 52 punten en normaal ben je er dan al. Maar HVV doet het ook goed en is steeds bijgebleven. Dat zegt genoeg over de kracht van die ploeg.”
VUC degradeerde vorig jaar uit de eerste klasse, maar Kettenis heeft er altijd vertrouwen in gehad dat zijn club snel op dat niveau zou kunnen terugkeren. ,,We hadden vorig seizoen ook al genoeg kwaliteit om erin te blijven, maar de basis was veel te smal. En toen Patrick Batist, Jeffrey van Roon en Roy Speelman lange tijd niet konden spelen vanwege blessures waren die klappen niet op te vangen. Daarna heeft de trainer, Rob de Lange, zijn werk goed gedaan en gerichte versterkingen gehaald. Voor hem was het een nieuwe ervaring. Hij had niet eerder op zo’n laag niveau getraind.”
Direct
De Lange haalde Kettenis ooit als speler naar hoofdklasser Tonegido. ,,Rob is een echte Haagse trainer, duidelijk en direct. Daar houd ik van”, aldus Kettenis. Afgezien van Tonegido kwam de voormalige aanvaller ook voor Kranenburg en Wilhelmus uit, maar hij keerde altijd weer terug naar VUC. Als speler maakte hij zelf drie kampioenschappen aan Het Kleine Loo mee: in 1994, toen hij als 16-jarige door trainer René Pas bij de selectie was gehaald, in 2000 onder Dick van der Toorn en in 2004 onder Chris Treling.
Kettenis (nu 47) viel bij VUC tot z’n 43e nog af en toe in bij het eerste elftal als de ploeg in de slotfase een ervaren stoorzender in de voorhoede kon gebruiken. Hij was zelfs niet te beroerd om in noodgevallen de vlag te hand te nemen en als grensrechter te fungeren. “Je bent clubman of je bent het niet.”
Hij zegt dat hij graag in het huidige elftal zou hebben meegedaan. Er wordt door de koploper attractief voetbal gespeeld, waardoor er deze competitie al 61 keer is gescoord. Kettenis: ,,Ik was vroeger een snelle buitenspeler en onze middenvelders leggen de ballen regelmatig met mooie steekballen op de stropdas van de aanvallers. Heerlijk!” Voor hem was het moeilijk om de eerste maanden na zijn operatie de ploeg alleen van afstand te volgen. Kettenis werd in die periode op het veld door de ervaren Hans Verweij vervangen. Tot het einde van het seizoen assisteren ze nu samen Rob de Lange.
Linkerrijtje
Praten over de verwachtingen voor volgend seizoen doet Kettenis liever nog niet. Eerst maar eens proberen kampioen te worden, het liefst zaterdag al tegen Foreholte. ,,Maar als dat lukt, zie ik niet in waarom we in de eerste klasse niet in het linkerrijtje zouden kunnen meedraaien. We hebben eigenlijk nog steeds een te smalle selectie, maar er komt een aantal goede spelers bij.”
Kettenis is hoe dan ook van de partij, het wordt zijn vierde jaar als assistent-trainer. ,,Ik heb nog geen ambities om hoofdtrainer te worden. Dat zou in combinatie met mijn werk ook niet gaan. Ik vind dit een fijne rol en ben blij nu alweer terug te zijn.”
