Met haar familie op de tribune werd de naam van Martens met extra gejuich begroet. En regelmatig rolde het ‘Lieke, Lieke’ van de tribunes op het sfeervolle Kasteel in Rotterdam. Lieke Martens (31) speelde haar laatste thuisinterland. En het werd een compleet feest, want Nederland won het belangrijke duel met 1-0 van Finland.
Foto’s: Eric de Wit
Toen ze begon in de Eredivisie Vrouwen bij sc Heerenveen speelde Martens bij wijze van spreken alleen voor haar ouders. Dat ze zou schitteren in voetbaltempels als Nou Camp en Wembley kon ze alleen maar dromen. Maar die droom kwam uit met als absolute hoogtepunt de Europese titel in eigen land in 2017. Lieke Martens bracht het hele land in vervoering met haar stijlvolle dribbels, haar doelpunten (62 voor Oranje), haar onbevangenheid.
Meisjes hoefden niet meer naar de mannen te kijken voor een idool. Ook zij konden dromen om de beste speler van de wereld te worden. Maar voor al die herinneringen was nog even geen plaats had Martens vooraf tegen bondscoach Andries Jonker gezegd: ,,Eén is winnen, dan een hele tijd niks en dan kom ik.”
Erehaag
En bondscoach Jonker had er nog aan toegevoegd: ,,Alleen door te winnen kunnen we Lieke een mooi afscheid geven.” En dat werd het op Spangen. De 1-0 winst gaf extra glans aan het duel. Vlak voor tijd kreeg Lieke Marten de publiekswissel. Bij iedereen kwamen de herinneringen aan al die prachtige Oranjejaren naar boven. Niet in de laatste plaats bij Martens zelf die haar tranen de vrije loop liet en na het laatste fluitsignaal werd gejonast. Huidige en oud-internationals vormden een erehaag voor een groot voetballer.
Het publiek scandeerde haar naam onophoudelijk en er kwamen vele spandoeken te voorschijn. Op één van deze doeken stond de tekst: ‘Dank je wel Lieke, door jou ben ik op voetbal gegaan.’ Een glansrijke carrière als international met drie EK’s en drie WK’s, een Europese titel, een WK-finale, 159 interlands en 62 goals is na de uitwedstrijd op dinsdag 4 juni tegen Finland voorbij. Wat altijd blijft is dat Lieke Martens alle meisjes in Nederland de droom heeft gegeven om de beste voetballer van de wereld te worden.
En natuurlijk met de hele selectie nog een keer samen op de foto:
