Het zijn soms maar kleine gebeurtenissen die een wedstrijd doen kantelen. De beslissende twee minuten in de wedstrijd van HVC’10 tegen CION waren de 74e en 76e minuut.
Tekst: Cees van der Pol
Na de mooiste aanval van de wedstrijd (in ieder geval van de Hoekse kant): een schitterende combinatie tussen Kirill Slutskyy (foto) en Jorno Reurink kwam Dave Kram op links helemaal vrij voor de Vlaardingse doelman Bryan Struis. Dave Kram miste of Bryan Struis redde, maar een doelpunt werd het in ieder geval niet. Het zou de 2-1 voorsprong hebben betekend voor de thuisclub en het voetballeven zou er in Hoek van Holland heel anders hebben uitgezien dan twee minuten later. De razendsnelle uitblinker Gelmo Vyent strafte een slordigheid in de Hoekse defensie met een volley af: 1-2. Daarna wisselde oefenmeester Ricky van den Bergh Tim van der Hoeven in voor Jimmy van der Vaart en ook dat was een gouden greep. CION counterde in de laatste tien minuten naar een ogenschijnlijk gemakkelijke 1-4. Dat was misschien wel wat geflatteerd, maar zeker niet onverdiend.
CION beter eerste helft
Op het natte en spekgladde natuurgras vond CION snel als eerste haar ritme. Vanaf het begin liet rechterspits Gelmo Vyent zien dat hij lekker in zijn vel zat. In de dertiende minuut soleerde Vyent naar doelman El Menkouzi, die hem toen nog van scoren kon afhouden. Drie minuten later miste Danny Koetsier een mooie kans na een voorzet van alweer Vyent. HVC’10 kon er op dat moment nog niet veel tegenover zetten. Maar de Hoekse ploeg werd bovendien gedwarsboomd door de assistent-grensrechter die kansrijke aanvallen onterecht ‘afwapperde’. Scheidsrechter Ed Toonen had het snel in de gaten, liet de assistent twee keer staan en gaf hem in de 37e minuut een forse reprimande. Eigenlijk was het de enige dissonant in de verder sportieve wedstrijd. CION leidde op dat moment met 0-1, want in de dertigste minuut stompte Khalid el Menkouzi een hoge en lastige voorzet van links weg, maar de terugspringende bal werd door Calvin Jongejan vanaf de rand van de ‘zestien’ keurig in de rechterhoek geplaatst.
Begin tweede helft voor HVC’10
CION werd na rust een kwartier lang afgebluft door HVC’10. De thuisploeg combineerde ineens veel beter dan voor rust en Dave Kram en Wessel Vijverberg kregen goede mogelijkheden op de gelijkmaker, die ze helaas voor de thuisclub niet konden benutten. Die gelijkmaker kwam in de 56e minuut toch. Mitchell Bouwhuis snelde het strafschopgebied in, werd aangetikt door Desley de Wolf en er was ook geen discussie op het veld over de geldigheid van de door Toonen toegekende strafschop. Rechterverdediger Len van Ooijen schoot de bal onberispelijk in de linkerhoek: 1-1.
Wakker
Maar door de gelijkmaker was CION ook meteen weer wakker. Binnen een paar minuten moest Khalid el Menkouzi alle kunsten tonen om een kopbal van een meter of twee over de lat te tikken. Weer een minuut later kopte Calvin Jongejan een voorzet (van alweer Gelmo Vyent) op de lat. Ricky van den Berg wisselde een minuut later ook weer aanvallend. Danny Koetsier maakte plaats voor de boomlange Cris Zaide, wiens eerste actie een al of niet opzettelijk uitgedeeld elleboogje was.
Nummer zes op de brommer
De aanvalslef die de Haagse oefenmeester toonde, werd beloond. Maar ja, het had zoals hierboven gezegd, ook anders kunnen aflopen. Na de doeltreffende volley van Gelmo Vyent (die dus de 1-2 betekende) moest HVC’10 meer risico nemen. Van den Bergh bracht tegelijkertijd aanvaller Jimmy van der Vaart in de ploeg. Bovendien schoof centrale verdediger Desley de Wolf steeds vaker in op het middenveld. Dat kon eenvoudig, omdat de boomlange ex-prof Josimar Limo de boel achterin in de greep hield.
Trainer Piert Boon van de thuisclub gaf na afloop sportief toe dat Vyent niet te stoppen was. ,,Die nummer 6 was gewoon op de brommer en zijn benzinetank was vandaag niet leeg te krijgen. Het was op dat moment 2-1 of 1-2. Daarna was het voor ons feitelijk gebeurd. We moesten risico’s nemen, een verdediger naar voren sturen en dat werd vakkundig afgemaakt door CION.”
Geflatteerd
De Vlaardingers counterden in de laatste tien minuten inderdaad simpel naar 1-4. Eerst soleerde Chris Zaide door de hele Hoekse verdediging die hem alle ruimte gunde. Zaide zelf gunde Khalid el Menkouzi geen enkele kans en vlak voor tijd schoot Jimmy van der Vaart een voorzet van die “nummer 6 op de brommer” eenvoudig naar het vierde doelpunt. De brommerjongen en Zaide kregen samen nog een mogelijkheid op 1-5, (twee tegen één) maar dat vijfde doelpunt zou een beetje te veel van het goede zijn geweest.
Geduldig blijven
Ricky van den Bergh (foto boven) was na de wedstrijd een heel tevreden man. ,,Voor rust hadden we al met 2-0 voor moeten staan, vind ik. In de rust heb ik daarom gezegd dat we geduld moesten tonen en dat er dan nog genoeg kansen zouden komen. Maar na rust waren we het even kwijt, HVC’10 is een lastige ploeg. De laatste weken gaat het bij ons echter prima. We staan achter goed en de voorhoede deed het ook uitstekend. Ja, we hebben natuurlijk goede spitsen achter de hand. Ik weet als speler vroeger hoe vervelend het is, dat je niet in de basis staat, als je wel twee keer traint in de week. Dat geldt zeker ook voor spelers in het amateurvoetbal. Jimmy van der Vaart heeft het best moeilijk daarmee. Maar ja, we hebben nu eenmaal twintig man in deze selectie die allemaal mee kunnen, zeker nu we een aantal blessures achter de rug hebben.”
Desley de Hoekenees
Ook centrale verdediger Desley de Wolf had het na afloop prima naar zijn zin. Hij woont op honderd meter afstand van het HVC’10-sportpark en hij kent diverse spelers uit zijn nabije omgeving. ,,Mijn zoontje speelt hier in de mini’s en ik ken Dave Kram en Jorno Reurink natuurlijk. Inderdaad haalde ik Bouwhuis bij die strafschop onderuit en daar baalde ik natuurlijk wel van. Maar het kwam uiteindelijk allemaal goed. Leuk natuurlijk om hier in De Hoek te winnen. Bij CION is de sfeer momenteel heel goed. In het begin van de competitie was het allemaal even zoeken bij ons, maar nu staan we goed en geven we verdedigend heel weinig weg. Bovendien hebben we een goede keeper.”
Er dient nog vermeld te worden dat scheidsrechter Ed Toonen de wedstrijd prima leidde, optrad tegen een wapperende assistent. Die toonde in de tweede helft gelukkig dat hij het ook op een normale manier kon. Misschien ook wel dankzij het optreden van Toonen.
