Westlandse derby’s zijn altijd al beladen, maar bij die tussen Westlandia en HVC’10 speelt nog een ander element. Zaterdag waren elf (!) selectiespelers en/of stafleden ooit lid van Westlandia: voor een aantal het begin van een mooie carrière (Leroy Smits, Jorno Reurink, Glenn Boon), voor een aantal anderen het einde van een probeersel (Mitchell Bouwhuis, Sil van Ooijen, Jorn Groothuizen, Dave Kram.)
Tekst: Cees van der Pol | Foto’s: Danny Ploegaert
Het leek dan ook of iedereen aan Hoekse kant op revanche uit was. HVC’10 speelde Westlandia compleet van de mat. De teller stopte ook deze keer bij vijf, waar met een beetje geluk zelfs de dubbele cijfers hadden kunnen worden bereikt.
Flitsend
Hoewel er thuis een lekkere grasmat ligt, voelen enkele HVC’10- spelers zich ook heerlijk thuis op kunstgras. De thuisclub startte even flitsend, maar kreeg al snel de rekening gepresenteerd. Een voorzet van rechts in de vijfde minuut werd door Kyrill Slutskyy teruggelegd op Badr ben Mohammed en de Hoekse middenvelder tikte de bal keurig langs doelman Jari Duijvestijn: 0-1. Nauwelijks een minuut later ontsnapte de thuisclub aan een strafschop, toen Slutskyy bij een snelle uitval ten val werd gebracht en Tijs Gommans (vorige week nog arbiter bij FC ’s-Gravenzande) slechts een hoekschop gaf.
Over ontsnappen gesproken: in de zevende minuut had de bonkige centrumspits Tim van der Voort rood moeten krijgen na een smerige overtreding op Jorn Groothuizen. De noppen van de schoen stonden na afloop op het scheenbeen van de opnieuw sterk spelende, jonge Hoekse middenvelder. Gommans deed het op dat moment af met slechts geel. Vond hij het te vroeg voor een rode kaart? Westlandia speelde ook daarna op het door de ‘Nijhuisachtig’ fluitende scheidsrechter toegelaten randje (in de eerste elf minuten beging het elf overtredingen.) In totaal maakte de thuisclub 41 (!) overtredingen en dat leverde slechts twee gele kaarten op. Invaller Danny van Voskuilen kreeg nog vóór rust na een fout op de energiek spelende Badr ben Mohammed geel voorgehouden.
Frivool en fris
Waar Westlandia haar greep op het middenveld volledig kwijt was, speelde HVC’10 fris, fruitig en frivool. Het hielp de thuisclub ook niet dat Stefan Bron vanwege een blessure halverwege de eerste helft moest worden vervangen. Vooraf oogde Bron (toch een reguliere doelpuntenmaker) al niet fit. Zijn vervanger Van Voskuilen ging in het centrum spelen en Lars van den Berg schoof door naar het middenveld. Ook daar had hij het duidelijk niet naar zijn zin. Trainer Theo Verbeek sprak na afloop van de bekende ‘offday’, die je wel eens hebt. ,,Het middenveld kwam niet aan één fatsoenlijke opbouw toe. We hebben ondermaats gespeeld. Alles ging mis. Ik werd niet verrast door HVC’10. Ik weet dat ze een paar prima spelers hebben. Maar ik raak van deze nederlaag ook niet in paniek, hoor.”
De ook aan Westlandia gerelateerde spits Sil van Ooijen maakte zijn reputatie weer waar. Vorige week scoorde hij vier keer tegen Soccer Boys en in de 35e minuut startte hij precies op tijd van eigen helft na een heerlijke pass van Jorno Reurink. Hij lobde de 0-2 over Duijvestijn binnen. De volgende minuut was zijn aanname van een verre pass in het strafschopgebied zo mogelijk nog fraaier. Van dichtbij probeerde hij Jari Duijvestijn opnieuw te verschalken, maar de Naaldwijkse doelman tikte de bal uit de hoek. Opnieuw had de stand bij rust al 0-3 of 0-4 moeten zijn.
Westlandia zag dus voor de rust het licht niet, dat in de pauze dan maart werd ontstoken. Maar Jorno Reurink dompelde één minuut na rust de thuisclub weer in het donker. Na een doorgekopte bal van Badr ben Mohammed snelde hij naar Jari Duijvestijn en hij gaf de doelman geen enkele kans: 0-3. Het was pas zijn eerste treffer in dit seizoen, maar naar eigen zeggen was dit doelpunt een bewijs van het door hem zelf gelanceerde Kick-In-Football-Nutricion. Een minuut later scoorde Sil van Ooijen alweer, maar op aanraden van de Naaldwijkse assistent keurde Gommans de treffer af. Het was niet de eerste en ook niet de laatste keer dat snelle aanvallen van de ‘bloedlinke’ Hoekse voorhoede voortijdig en onterecht werden afgevlagd. Ook nu trad de leidsman niet op. Je kunt op zijn minst gewoon een keer laten doorspelen.
Het derde doelpunt werd de domper voor de thuisclub dat volgens Theo Verbeek iets had willen rechtzetten. Hij bracht na rust Nino Cadevila in voor linksback Marvin Vollebregt, maar die kon geen potten breken. En als er iets van een schot werd gelost stond Rowdy Janssen (ja, ook hij enkele jaren doelman van Westlandia) zijn mannetje.
Het is een Hoeks koningskoppel, dat zijn technische vaardigheid in deze wedstrijd ook koppelde aan energiek meeverdedigen. Jorno Reurink werd in de vijftigste minuut op links weggestuurd (hij stond op eigen helft en kon dus niet worden afgevlagd) en legde de bal panklaar voor Kyrill Slutskyy die van dichtbij Duijvestijn weer passeerde: 0-4.
Ook daarna kreeg HVC’10 goede kansen (Slutskyy), maar kon die niet verzilveren. Piet Boon gooide het over een andere boeg. Hij haalde zijn smaakmakers (Van Ooijen, Bouwhuis en Reurink) naar de kant en bracht Dave Kram, Leroy Smits en Glenn Boon (alle drie weer op weg terug na blessures) in de ploeg. Soms krijgen coaches het gelijk aan hun zijde, want de op snelheid doorgebroken Dave Kram gaf kort daarna de beslissende assist op Smits en de topscorer aller tijden van HVC’10 maakte geen fout: 0-5. Opnieuw had de score hoger kunnen en moeten uitvallen, want Smis, Kram en Slutskyy kregen nog goede mogelijkheden. Rowdy Janssen pareerde twee afstandsschoten van de thuisclub, die te elfder ure nog Yordi van Beek wisselde voor Jordi Floors. Boon wisselde voor de vorm (88e minuut) nog Badr ben Mohammed en Slutskyy in voor Romano van Wieren (zijn debuut) en Thomas van der Bogt.
Derde helft
De derde helft begon voor HVC’10 direct na de wedstrijd. De spelers werden door de staf (Piet en Henk Boon) in de kleedkamer ontvangen met lovende woorden (‘Jullie leverden een absolute topprestatie’) en de nodige spiritualia. Onder de knallende tonen van meezingzanger Willy Sommers “Geniet van het leven” was de sfeer opperbest. Het leek wel een vriendenteam. Piet Boon: ,,We hebben van de week tijdens de training bewust gas teruggenomen. We hebben enkele spelers die terugkomen van blessures en dat willen we zo houden. Het is toch een bijzondere wedstrijd.”
Met de terugkeer van de geblesseerden (Leroy Smits, Jeffrey van den Bos, Dave Kram en Glenn Boon) heeft Piet Boon voorlopig een luxeprobleem. Spelmaker Michael van den Bos offerde zich sinds de eerste bekerwedstrijd tegen DCV op door centraal achterin te spelen. Tegen Westlandia was Van den Bos de absolute uitblinker op het veld: hij speelde foutloos, leed geen enkele keer balverlies en troefde Tim van der Voort volledig af. Maar als hij op het middenveld terugkeert, moet één van de sterk spelende jonkies z’n plaats inleveren. Aan de andere kant heeft het HVC’10 enkele seizoenen ontbroken aan de altijd benodigde spelers 12 tot en met 16. Die zijn er nu wel. De taak van de staf waarin ook Henk Boon een belangrijke rol speelt om ervoor te zorgen dat er geen onwillige kikkers uit de kruiwagen springen.
© Haaglanden Voetbal
