Natuurlijk had trainer Piet Boon zijn elftal niet gewisseld na de eclatante 0-5 zege op Westlandia, maar het leek er in de thuiswedstrijd tegen UVS toch sterk op dat er een geheel ander team aan de Rondgang speelde. De eerste twintig minuten kwam de thuisploeg er helemaal niet aan te pas. UVS zette vanaf het begin hoge druk met zijn snelle spitsen Enrico Geus (foto) en Raul Dubbeldemon. HVC’10 kwam tot niet één goede uitgespeelde aanval.
Tekst: Cees van der Pol
Al na 56 seconden had Enrico Geus kunnen scoren na een verkeerde Hoekse terugspeelbal. Hij miste. Toch zou Enrico Geus de man of the match worden. De gehele wedstrijd was hij een plaag voor de Hoekse verdediging die maar geen grip op hem kreeg. Na rust scoorde hij toch twee keer, maar in de euforie na afloop gaf hij ruiterlijk toe dat het er ook best zes hadden kunnen zijn.
De snelle voorhoede van de Leidenaren kreeg namelijk kans op kans en Geus had binnen twee minuten (17e en 19e minuut) al de score moeten openen. Eerst redde doelman Janssen met de voeten en twee minuten later trapte Daniël Storm de bal van de lijn. Maar ook Raul Dubbeldam kreeg een scoringskans die ternauwernood door Kay van den Bos werd verijdeld.
Hoofdpijn
Het begon erop te lijken dat UVS weer zijn traditionele moeilijke middag tegemoet zou gaan tegen HVC’10. Nog nooit wonnen ze eerder in Hoek van Holland. Terwijl de thuisclub na de eerste twintig minuten iets in het spel terugkwam, vooral dankzij middenvelder Badr ben Mohammed, scoorde UVS ineens wel. Aanvoerder Sven Verlaan lag in de eerste helft twee keer geblesseerd op de grond (schouder en hoofd na een ongelukkig kopduel) maar de hoofdpijn viel blijkbaar wel mee. Na een kort genomen hoekschop kopte de aanvoerder de openingstreffer fraai in: 0-1. De koppijn was nu geheel aan Hoekse kant. Maar als Badr ben Mohammed en Sil van Ooijen hun kansen vlak voor rust wel hadden benut, zou de rest van de partij misschien heel anders zijn verlopen. Bovendien bleken de Leidenaren nogal blessuregevoelig, want de verzorger moest nogal eens het veld betreden. Het waren allemaal gevolgen van ongelukkig uitgevallen duels.
Minder
De tweede helft was van een aanzienlijk mindere kwaliteit. Het begon al meteen met een ongelukkig kopduel tussen Jimmy Brugman en Kay van den Bos. Opnieuw werd getest wie het hardste hoofd had. Dat kreeg uiteindelijk Piet Boon, want toen ook zijn beide spitsen Kyrill Slutskyy en Sil van Ooijen (na een lelijke overtreding van invaller Axel Pison – voor aanvoerder Verlaan) gewisseld moesten worden, was eigenlijk het pleit wel beslist. Vooral Enrico Geus werd keer op keer op snelheid aangespeeld en daar lag opnieuw het zwakke punt van de Hoekse defensie pijnlijk bloot.
UVS-trainer Kevin Krishan (29 jaar jong, eerst jeugdtrainer bij UVS) zei dat hij wel wist waar het zwakke punt lag bij de gastheren. ,,Het centrum was op snelheid te kloppen, verder hebben we ons eigen spelletje gespeeld. Het zag eruit als 4-4-2, maar stiekem was het toch af en toe weer 4-3-3. Daar hadden ze achterin veel moeite mee.”
Voortreffelijk
Na afloop gaf ook de voortreffelijk leidende scheidsrechter De Winter (42, uit Rozenburg) toe dat hij ‘zich het schompes had moeten lopen’. ,,Ik heb vandaag tijdens de wedstrijd dertien kilometer afgelegd. HVC’10 gaf zoveel ruimte weg, dat ik beter op mijn plaats had kunnen blijven staan. Het was ook een verademing dat twee ploegen zo sportief, maar wel stevig speelden.” Een compliment ging van hem ook uit naar zijn beide assistenten de zeer sportief de vlag hanteerden. ,,Dat maak ik vaak genoeg helaas wel eens anders mee.” De Winter deelde op het juiste moment de gele kaarten uit: Jorn Groothuizen kreeg er één voor de thuisclub en Axel Pison en Jimmy Brugman voor UVS.
Sportief
De Winter doelde op de situatie toen Enrico Geus op rechts na driekwartwedstrijd weer mocht doorgaan, de Hoekse assistent aangaf er geen buitenspel in te zien en de rest was wonderschoon. Geus passeerde eerst Rowdy Janssen en schoof vanuit een lastige hoek de bal achter Janssen. Iedereen aan de Rondgang wist dat op dat moment de wedstrijd was gespeeld. HVC’10 speelde het laatste kwartier wanhoopsvoetbal waar geen bedoeling achter zat. Boon deed nog twee wanhoopswissels (Leroy Smits en Jeffrey van den Bos kwamen erin) maar die konden de zoden aan de dijk niet vinden.
Kansen
Enrico Geus kreeg nog diverse kansen, voordat hij in de slotseconden weer (van eigen helft gestart) op Rowdy Janssen kon doorlopen. Hij omspeelde opnieuw de keeper en tekende 0-3 aan. Er werd ook niet meer afgetrapt. Op de 0-3 nederlaag (dus de eerste in de historie) viel niets op af te dingen. Na twee prima wedstrijden staat de thuisclub weer met beide benen op de grond. Trainer Piet Boon: ,,Er gaven teveel mensen vandaag niet thuis. We hadden nog even kunnen terugkomen op 1-1, maar de 0-2 deed ons de das om.” En sportief: ,,We ontmoetten vandaag simpelweg een beter team.” Voor de Hoekse trainer valt te hopen dat de blessures van Slutskyy en Van Ooijen meevallen, vervangers staan immers niet direct klaar. Bovendien staan er drie uitwedstrijden achter elkaar op het programma (Berkel, SVC’08 en Vitesse Delft). En dan dinsdag a.s. nog een tussendoortje voor de beker tegen Cabauw uit Lopik.
© Haaglanden Voetbal
