Na een spannende en een met van beide kanten veel inzet gespeelde wedstrijd moesten CVV Berkel en HVC’10 zich afgelopen zaterdag ieder met één punt tevredenstellen.
Tekst: Dirk Vermeulen
Trainer Jan van der Lugt van CVV Berkel kon zich wel vinden in de uitslag. ,,De eerste helft vond ik HVC’10 het betere van het spel hebben. Vooral de eerste twintig minuten speelden wij te afwachtend. In de tweede helft vond ik dat Berkel de iets betere partij was. We wisten dat we bij HVC’10 vooral de gevaarlijke tandem Michael van den Bos / Syl van Ooijen goed in de gaten moesten houden”. Voor wat het de eerste helft betrof was trainer Piet Boon (foto) van HVC’10 het wel met hem eens. Maar aangaande de tweede helft was hij van mening dat HVC’10 ook toen per saldo meer echte kansen had gehad. ,,Ze (CVV Berkel) hebben wel veel corners en vrije trappen gekregen, maar echt gevaarlijk werden ze daar niet uit”, aldus Piet Boon. Feit is in ieder geval wel dat doelman Jim Visser van CVV Berkel na afloop de gevierde man was. Hij hield met spectaculaire reddingen zijn ploeg een paar keer goed op de been.
Aanvallen
Vooral in het begin van de eerste helft was HVC’10 inderdaad de betere partij. Nadat al eerder een aantal aardige aanvallen richting het doel van Berkel was gerold, was het middenvelder Daniël Storm die in de dertiende minuut zijn aanvoerder Michael van den Bos in staat stelde de verdiende 0-1 aan te tekenen.
Het eerste echt gevaarlijke wapenfeit dat Berkel hier tegenover kon plaatsen was in de twintigste minuut met een doorbraak op rechts van Roy Visser, maar zijn voorzet ging achter langs twee in kansrijke positie staande medespelers. Niet veel later liep de doorgebroken Alex de Ronde, gelukkig zonder gevolgen, tegen de op tijd uit zijn doel gekomen Hoekse goalie Tom van der Spek op. Van der Spek verving bekwaam de ziek thuisgebleven Rowdy Janssen.
Uitblinker
In de vijfendertigste minuut was er opnieuw een gevaarlijke aanval van Hoekse zijde. De bal kwam via de snelle Dave Kram bij Syl van Ooyen. Van Ooyen deed alles goed, schoot in de rechterbovenhoek, maar uitblinker Jim Visser redde fantastisch. Visser moest vlak erna opnieuw aan de bak, na een wederom fraaie Hoekse aanval.
Nog voor rust was er een ietwat komische situatie toen een volslagen mislukt(hoog) schot van één van de Berkelse voorwaartsen uiteindelijk toch vlak voor het Hoekse doel neerviel en via de doelman en een Berkels been én de paal weer in het veld terugketste. Direct uit deze situatie was er een snelle HVC’10-counter, die echter, volgens velen onterecht, werd afgevlagd.
Prooi
Na rust veranderde er niet al te veel aan het spelbeeld. Het spel golfde heen en weer en aan beide kanten kwamen er weer wat kansjes. Een fraaie vrije trap van ruim twintig meter vanaf links door Glenn Boon was weer een prooi voor de Berkelse goalie. Visser redde eveneens knap op schoten van Dave Kram en Syl van Ooijen. Vervolgens was het de beurt aan Alex de Ronde die bij een aanval over links vergeefs de Hoekse doelman testte.
Emiel van der Breggen lukte het vervolgens wel de Hoekse doelman te verschalken. Een voorzet van Alex de Ronde werd door Van der Breggen bijzonder fraai en hard in de touwen gekopt: 1-1.HVC’10 zocht opnieuw de aanval, maar de Berkelse doelman gaf op schoten van Glenn Boon (vrije trap) en Michael van den Bos zoals steeds geen krimp. Aan de overkant was er een voorzet van Dion Bierman die door Van der Breggen net naast werd gekopt.
Wissels
Nadat beide coaches de nodige wissels hadden toegepast was er vlak voor tijd een uitbraak van de bij HVC’10 ingevallen Thomas van der Bogt. Van der Bogt startte, heel kansrijk, ruim een meter van achter zijn tegenstander. Van der Bogt werd echter volkomen onterecht afgevlagd voor buitenspel.
Ja, het is inderdaad altijd “als”, zo zei Piet Boon nog na afloop over het bewuste vlagsignaal, maar het was wel een cruciaal moment. Boon had voor aanvang van de wedstrijd al een tegenslag te verwerken gekregen, toen Mitchell Bouwhuis in de voorbereiding geblesseerd moest afhaken en hij dus vlak voor aanvang nog een aantal omzettingen moest doen.
Scheidsrechter Richard Steenbergen had te touwtjes goed in handen en hoefde slechts twee gele kaarten te presenteren, keurig over beide ploegen verdeeld. ,,Een pittige maar ook sportieve wedstrijd”, aldus de leidsman. Steenbergen had voor de wedstrijd, zo gaf hij na afloop aan, geen weet van het feit dat de wedstrijden tussen de beide ploegen in het verleden wel eens een wat heftiger verloop hadden gekend. Gelukkig is deze (bijna) traditie in deze wedstrijd niet voorgezet.
© Haaglanden Voetbal
