HVC’10 heeft geen enkele kans gekregen om de festiviteiten van UVS vanwege het vorige week behaalde kampioenschap te verstoren. De Hoekse ploeg bracht bloemen voor de kampioenen mee en stelde een erehaag op om UVS de nodige eer te bewijzen.
Tekst: Cees van der Pol
Dat was vrijwel het enige positieve wat daarna van de Hoekenaren kan worden verteld. UVS liet na een aarzelend begin HVC’10 alle hoeken van het veld zien. De enige die op niveau acteerde, was doelman Rowdy Janssen, die tot de 34e minuut zijn doel op formidabele wijze schoon wist te houden. Hij moet bijkans radeloos zijn geworden van de gaten die zijn defensie liet vallen. Vooral Enrico Geus kwam in die fase nog wat te kort. Een doelpunt van Mart Spierdijk werd afgekeurd wegens het aanvallen van de doelman. Het leverde hem ook geel op.
Penalty: ja-nee
In de 34e minuut leek scheidsrechter Ralph Majenburg HVC’10 te benadelen, toen Thomas van der Bogt een knal losliet en een Leidse hand de bal blokkeerde. Tenminste, dat dacht heel HVC’10 en direct daarna kwam uit de counter de eerste treffer van Enrico Geus tot stand: 1-0. Majenburg werd belaagd, maar ere wie ere toekomt, hij had het niet fout gezien. Ook HVC’10 -spits Jorno Reurink gaf na afloop ruiterlijk toe dat het de hand van een Hoekenaar was geweest. Een paar minuten later omspeelde de bloedlinke aanvaller Enrico Geus doelman Janssen en bracht de stand op 2-0. Toen weer een paar minuten later Kay van den Bos (al in de derde minuut geel) de bal zo knullig verspeelde, schoot Tomas Tavilla de 3-0 achter Janssen. Alles was gespeeld. Want HVC’10 kon er nauwelijks iets tegenover zetten. Schapen en de slachtbank.
Niet bij de les
Blijkbaar besefte bij de kustploeg niemand in de rust het gevaar van een grote nederlaag, want bij Westlandia-Te Werve was de stand op dat moment 4-0. Het Hoekse positieve doelsaldo van + 10 was op dat moment afgekalfd tot +3. Westlandia speelde zijn laatste wedstrijd en bij gelijk eindigen volgende week zou het doelsaldo beslissend zijn. HVC’10 bleef na rust ongeïnspireerd en doelloos de bal naar elkaar (of naar de tegenstander spelen). ,,Onbegrijpelijk”, vond de onlangs geopereerde aanvoerder Michael van den Bos, ,,dat je zo met je kansen op de nacompetitie omgaat.”
Maar het was daarnaast onbegrijpelijk dat UVS de score niet naar dubbele cijfers tilde, want keer op keer werd de Hoekse defensie eruit gelopen en verschenen Enrico Geus, Mart Spierdijk en Tomas Tavilla moederziel alleen voor de neus van Janssen. Nu was in die fase UVS aardig voor HVC’10, want het duurde tot de 82e minuut voordat invaller Tim van Dam met zijn eerste balcontact Janssen in de verre hoek klopte: 4-0. UVS wisselde naar hartenlust om het feestje luister bij te zetten. Immers ook UVS 2 werd vorige week kampioen.
Toekomst UVS
De terecht trotse UVS-voorzitter Mat de Tombe glunderde vooraf, tijdens de wedstrijd en ook na afloop, over de prestaties van zijn team. Van de 23 wedstrijden werden er 20 gewonnen, de ploeg had de meeste doelpunten in 2C gemaakt en de minste tegen gekregen en oogstte daarnaast maar weinig gele kaarten. Een betere kampioen kun je je niet wensen en de eerste klas zal wellicht niet eens het eindstation zijn.
UVS toonde zich een goede gastheer: de toeschouwers bij de kantine kregen vooraf champagne uitgereikt en tijdens de wedstrijd deelden twee lieftallige jonge vrouwen bitterballen en andere lekkere hapjes uit aan de mensen die op de tribune zaten. Waren de bitterballen symbolisch voor de Hoekse toeschouwers?
Desillusie
HVC’10 merkte niets van het feestje op het hoofdveld, want het team was al lang gedesillusioneerd afgedropen. Op het veld waren alle koppies naar beneden gericht, alleen Rowdy Janssen kon met opgeheven hoofd het veld verlaten.
,,Hoe ken die ploeg zo slecht spelen?” verzuchtte een UVS-supporter naast me op de tribune. ,,Ze hadden zomaar met 8-0 kunnen verliezen.” Ja, en die 8-0 uitslag werd even nog pijnlijker, toen bekend werd dat Westlandia met 8-0 Te Werve had afgedroogd. Positief saldo +10 werd in negentig minuten veranderd in een negatief saldo van -2.
Daarom moet – als HVC’10 nog iets wil behalen – de laatste wedstrijd tegen Vitesse Delft koste wat het kost gewonnen worden en dat is geen gemakkelijke kluif. Met de inzet gaat het ook zeker niet lukken.
Addertje
Er ligt bovendien een addertje onder het kunstgras van Berkel te wachten, want mocht RCL de laatste wedstrijd winnen, dan pakt de club uit Leiderdorp gewoon de tweede periode en is de vierde plaats helemaal niets waard. Misschien kan de Hoekse ploeg zaterdag de schaamte van zich af spelen en wellicht kan DSO zijn laatste wedstrijd wel winnen, dan is er nog een kleine kans voor de Hoekenaren…
Een wat verongelijkte reactie van Jorno Reurink (hij en Kyrill Slutskyy (foto) speelden beslist ook niet de pannen van het dak.): ,,We hebben zo helemaal niks in de eerste klas te zoeken, dan ga ja er elke week met een nulletje of vijf vanaf.”
Klaverjassen
Om in klaverjastermen te spreken. HVC’10 had op deze zaterdagmiddag de boer met een rijke bijkaart in handen en na afloop zag het zichzelf zitten met in de handen ‘een kale nel.” Daarentegen verliet UVS het kunstgras met een handvol azen. Mooie ploeg, verdiende kampioen.
© Haaglanden Voetbal
