PLASSEN MET BERNARD
De zonnige zaterdag 26 maart 2022 maakte de reis naar en het verblijf in Zeist tot een genoegen, dat een extra randje kreeg door een geslaagde 114e Algemene Leden Vergadering van de A.N.V.V. “De Zwaluwen” op de KNVB Campus. Een vroeger begin vanwege Nederland-Denemarken, een vlot verlopen vergadering, de terechte herbenoeming van voorzitter Rein van Veen, de proefvertoning van de promotiefilm Presentatie Jeugd Actie (tenslotte zijn goede doelen belangrijk) en de terecht aangepaste invulling van borrel en diner.
Arie Quartel en ik werden bij de entree door Rein ontvangen en we troffen ook een aantal “oude” bekenden, zoals (niet limitatief) Joke Stig en Annelies Prins, Jos Klaassen, Jan Bredie, Hans Spierings en Cerano Bakker, Jacques d’Ancona, Gerard van der Meijde en – gelukkig nog steeds scherp aanwezig – Jan Huijbregts. Jan maakt zo’n middag/avond tot een belevenis en hij op zijn beurt was weer happy om hap en snap als 87-jarige te nuttigen met drie 78-jarigen.
Zo’n vijftigtal leden genoot van de neut in de zon op het terras, waar het voorjaar merkbaar was als je luisterde naar het gezang van de vogels; het gekwetter van de aanwezigen overstemde dat merendeels en ook het gelach als Jan Huijbregts weer eens verhalen uit de oude doos ophaalde. Tip voor Chris Willemsen: Jan is een boek waardig! Al zal het moeilijk zijn om dan namen te vermelden die Jan heeft meegemaakt, vanwege de (kwetsbare) herkenbaarheid. Ook in het verleden passeerden er zaken die thans door de moraalridders worden opgepakt als “schandalig”, maar wellicht dachten we er toen anders over.
De reizen over de gehele wereld, de lotingen, de UEFA, de FIFA, de KNVB, de Verlengde Tolweg en zijn echtgenote – steun en toeverlaat – kwamen weer voorbij waarbij Jan met een big smile op zijn gezicht memoreerde dat hij ooit in het Goffert-stadion na een maaltijd voorafgaande aan een bekerfinale, Prins Bernard mocht begeleiden naar het ereterras, maar niet nadat Zijne Koninklijke Hoogheid had aangegeven dat hij nodig moest plassen. Jan ook en dus……samen (met beveiliging die derden bij de deur van het toilet tegenhield) afwateren met vrolijke babbel over en weer. Samen plassen schept een band en zoals Jan dat kan vertellen, nou dan kun je mij wel weer wegdragen.
Als kers op de taart werd veelvuldig rondgegaan met drank – al dan niet sterk – en lukte het mij om aan de bar de vriendelijke uitschenker te overreden om de fles Ketel 1 dan toch maar in mijn glas te ledigen, want het was de laatste voorraad. En om dan daarna Bokma te nuttigen, dat sprak mij niet aan. Flink ijs erbij en ik kon het uitzingen tot en met het bijzonder goed verzorgde en smakelijke diner, dat het buffet van een vorig keer op punten versloeg.
Wij hebben afspraak (Vlaams) voor volgend jaar met Jan, die dan weer uit zijn enorme geheugen kan, zal en mag putten, zoals dus de drie 78-jarigen (Gerard, Arie en ik) aan tafel mochten ondervinden van deze 87-jarige. In de gloria!
Wim van den Berg
© Haaglanden Voetbal
