Gesterkt door de winst op De Zouaven van veertien dagen geleden, vertrok de equipe van trainer Mario Koswal vol goede moed voor de lange reis richting Drente naar de v.v. Emmen. De afwezigenboeg begint weer wat leger te raken, waardoor Koswal een ruim bezette bank had. Beide ploegen stonden voor aanvang van de wedstrijd in de buurt van de rode lantaarnpositie en konden daardoor geen genoegen nemen met een gelijkspel.
Tekst: Eugène Hercules
Het was de thuisploeg, die na vijf minuten het eerst dreigend was. Patrick Eberhard dacht in de openingsfase Emmen op een voorsprong te kunnen brengen, maar het was de weer herstelde Hafid Laari die zich met ziel en zaligheid voor de bal wierp. Een minuut later kwam TAC’s rechtsachter Aloiso da Luz in balbezit en hij wist met een pass over veertig meter Mo El Ousrouti aan de overzijde van het veld te bereiken. Ousrouti zette aan voor een ouderwetse dribbel en met een scherpe pass voor het doel bereikte hij vervolgens spits Yassin Irzi (foto), die met volle overtuiging de bal tegen het net schoot: 0-1.
Speldenprik
Daarna kwam Emmen er dertig minuten niet aan te pas en speelde TAC’90 een bijzonder fraaie wedstrijd, wat vooralsnog qua resultaat niet in de stand tot uitdrukking kwam. Kopballen van Geryon Alberto en Laari misten maar net het Drentse doel, terwijl een één-tegen-drie situatie uitmondde in een mislukt schot naast het doel. De Emmense spits Eberhard deelde nog een speldenprik uit, maar zijn doelpoging miste zelfs de ballenvanger. En terwijl de meeste toeschouwers het vermoeden hadden, dat scheidsrechter Eric van de Vaart bij de 0-1 stand zou afblazen voor de thee, sloeg de Haagse ploeg opnieuw toe. Het was opnieuw Da Luz die met zijn tweede crosspass van de dag El Ousrouti aan het werk zette. Deze laatste bedacht zich niet en liet van buiten het strafschopgebied doelman Jonathan van Dorssen met een mooie volley volstrekt kansloos: 0-2.
Wissels
De late treffer in de eerste helft had TAC’90 weer op het goede pad gezet voor de tweede helft. Rensy Baradas dwong van Dorssen tot een uiterste krachtinspanning om de 0-3 te voorkomen, terwijl El Ousrouti de lat geselde met een ouderwetse pegel. Doordat TAC’90 hierna nog enkele fraaie mogelijkheden liet liggen, kwam het geloof bij Emmen in het eigen kunnen weer een beetje terug. Trainer Kevin Waalderbos gooide al zijn wissels in de strijd om nog wat te forceren. Ook Koswal bracht meerdere wissels aangezien er aan Haagse zijde behoefte was ontstaan aan verse krachten. Het duel ging nu meer gelijk op en dat betekende dat ook Emmen kansen kon creëren. Toch had het de hulp nodig van de Haagse defensie voor een tegentreffer. Soms moet je een bal eenvoudig weg naar bijvoorbeeld Hoek van Holland schieten om de druk op de verdediging te verlichten. Iets te lichtzinnig uitverdedigen van de bezoekers bracht de ingevallen Bram Braams in balbezit en vanaf 25 meter schoot hij de bal door een woud van spelers in het Haagse doel: 1-2.
Potdicht
De bezoekers beseften door deze tegentreffer dat het noodzakelijk was om tot de laatste seconde geconcentreerd te blijven voetballen. De ploeg van Koswal gooide daarom achterin onder leiding van het centrale duo Jahir Valerius en Petit Jagbandhan de deur potdicht en probeerde met counters nog gevaar te stichten. Emmen daarentegen besefte dat het tegen de snelle buitenspelers van TAC’90 niet verstandig zou zijn om achterin één op één te gaan spelen, omdat de Drentse backs het dolende tempo niet langer meer konden bijhouden. Hierdoor kon TAC’90 de wedstrijd rustig uitspelen en de verdiende zege veiligstellen. Na afloop vierde TAC’90 een klein feestje op het veld. Alcides is nu weer in het vizier gekomen van de Haagse ploeg, die hopelijk nu echt is gestart met een inhaalrace op weg naar het behoud van de hoofdklasseplek.
© Haaglanden Voetbal
