Je verwacht het niet, maar aan de Oostzijde van Delft ligt het één na grootste voetbalstadion van Zuid-Holland. Voetbalvereniging DHC bleek bereid op haar accommodatie als gastheer te dienen voor de finalewedstrijd in de nacompetitie tussen DSO (Zoetermeer) en HVC’10 (Hoek van Holland).
Tekst: Dirk Vermeulen | Foto’s: Eric de Wit
Volop ruimte dus voor de deels met bussen gekomen supporters van beide clubs, die het duel, dat over promotie naar de eerste klasse zou gaan beslissen, wilden bijwonen. De schattingen liepen uiteen van tussen de 1.500 en 2.000 enthousiaste toeschouwers. De sfeer zat er ruim voor de wedstrijd al goed in, aan beide kanten werd flink gezongen en vlak voor aanvang van de match was er aan beide zijden een waar vuurwerkfestijn.
Vrijwel direct na het beginsignaal van de prima leidende arbiter Franklin Berg, ging HVC’10-linksback Bram Leerdam er aan de zijkant van het veld vandoor, vervolgde met een scherpe voorzet, die – net voordat Jorno Reurink gevaarlijk kon worden – door DSO-doelman Sven Wolsheimer kon worden onderschept.
Meteen daarna voltrok zich aan de overzijde een vrijwel identieke situatie waarbij de Hoekse doelman Tom van der Spek, die eerste doelman Rowdy Jansen moest vervangen, op tijd kon ingrijpen.
Het spel bleef wat heen en weer golven, HVC’10-verdediger Kay van den Bos, wist de gevaarlijke DSO-spits Tim Ceder tweemaal af te stoppen, terwijl Mitchell Bouwhuis en – de met een flink ingetapete schouder spelende – Kiryll Slutskyy voor Hoeks gevaar zorgden.
HVC’10 bleek in het middengedeelte van de eerste helft gaandeweg de bovenliggende partij te gaan worden. Er kwamen kansen. Sil van Ooijen wist zelfs met een droge knal doelman Wolsheimer te verschalken. De (neutrale) assistent –scheidsrechter had echter buitenspel gesignaleerd met als gevolg dat de Hoekse vreugde maar enkele seconden mocht duren.
Niet veel later mocht Van Ooijen het uit een voorzet van Slutskyy opnieuw proberen en dit keer wist hij met zijn schuiver de op dat moment terechte de 1-0 voorsprong op de het scorebord te zetten. De laatste tien minuten zakte het Hoekse overwicht echter weer wat weg, deels door nogal slordig spel, en anderzijds kwam DSO zelf ook weer beter in het spel. Vooral Sahr Kabuta en Tim Ceder kwamen een paar keer gevaarlijk door, maar de afwerking liet vooralsnog nog te wensen over. Het bleef dus voor de rust bij de 1-0 stand in het voordeel van de kustbewoners.
Al snel na de hervatting zou duidelijk worden, dat DSO wat fitter uit de kleedkamer was gekomen. De Hoekse achterhoede kwam steeds meer onder druk te staan, maar de centrale verdedigers Glenn Boon en Kay van den Bos wisten steeds redding te brengen. Een loeiharde vrije trap van zo’n achttien meter strandde in de Hoekse muur.
Na een kwartier spelen brak Tim Ceder opnieuw door, maar Van der Spek wist knap met de voet te redden. Een doelpunt van DSO kon echter niet uitblijven en het was dan ook Sahr Kabuta die uit een assist van Brandon Tichem de gelijkmaker wist te scoren. Een treffer die door het Zoetermeerse publiek zo uitbundig met vuurwerk werd gevierd dat de leidsman even moest wachten met de aftrap tot de ergste storm geluwd was en Van der Spek zonder oorbeschermers verder zou kunnen.
De Hoekse trainers Piet Boon en Henk Boon wisselden binnen enkele minuten maar liefst vier spelers. De moegestreden Reurink, Bouwhuis (met ingetapete knie spelend), Van Ooijen en Slutskyy werden vervangen door Badr Ben Mohammed, Thomas van der Bogt, Leroy Smits en Dave Kram. DSO bleef ondanks de inbreng van deze verse spelers toch gevaarlijker. Tichem miste een enorme kans voor open doel (naast) en Ceder miste, in de lucht hangend, op een haar na een voorzet van, opnieuw, Tichem.
HVC kwam niet veel verder dan wat speldenprikjes waarbij een overtreding in het Zoetermeerse strafschopgebied op Jorn Groothuizen niet zwaar genoeg zou blijken voor een penalty. Trainer Bert de Best paste inmiddels ook wat wissels toe, Timo Reinhardt, Tim Lamboo en Floris Boeije vervingen Ceder, De Rooij en Kabuta.
Nadat DSO nog een keer gevaarlijk kon uitbreken, maar werd afgevlagd voor buitenspel, was het Timo Reinhartdt die met een perfecte lob doelman Van der Spek kansloos liet en daarmee de 2-1 voorsprong aantekende. HVC’10, waarvan enkele spelers er inmiddels flink doorheen zaten, probeerde toch nog, onder meer door Glenn Boon naar voren te dirigeren, de gelijkmaker te forceren. Kram, ingevallen en dus nog fit, snelde een aantal keren langs de rechter zijlijn. Jammer voor HVC’10, maar gelukkig voor DSO had Kram bij één van die aanvallen niet gezien dat Smits was meegelopen en in scoringspositie stond. Het schot op doel van Kram was hard, maar werd gestopt door doelman Wolsheimer. HVC’10 bleef het proberen, streed voor wat het waard was, maar gaf daarbij wel achterin meer ruimte weg. Daar maakte invaller Timo Reinhardt gebruik van door vrij makkelijk richting het Hoekse doel te slalommen teneinde de 3-1 eindstand te kunnen vast stellen.
Er volgde een enorme vreugde-uitbarsting aan de zijde van de DSO-supporters, berusting was er aan Hoekse kant.
© Haaglanden Voetbal
