Het weer was heerlijk in Bleiswijk, het veld daardoor droog en wellicht moeilijk bespeelbaar. In ieder geval aan de capriolen van de bal en de reacties van de spelers was dat te merken. Het niveau van de wedstrijd was eigenlijk niet om aan te zien, terwijl het begin juist zo enerverend was.
Tekst: Cees van der Pol
Na dertig seconden had Ben Mohammed een combinatie tussen Slutskyy (foto) en Reurink al tot doelpunt gepromoveerd. Scheidsrechter Abdel Afalah (Bergschenhoek) stond nog in de middencirkel, maar ging blind af op het vlagsignaal. En ieder begrijpt het nu al, afgekeurd. Om gek van te worden bij HVC’10. In dezelfde minuut nog kreeg Mats van Ruler aan de andere kant een enorme kans, die hij rakelings naast knalde. Dat beloofde een doelpuntrijke wedstrijd te worden, maar dat idee kwam helemaal niet uit.
Slordigheid troef
HVC’10 was zo slordig in de aanval (Slutskyy miste na vijf weken wedstrijdritme en zou volgens afspraak maar een helftje acclimatiseren), maar afgezien van het centrum Kay van den Bos en Glenn Boon gaf verder niemand thuis. Gelukkig bleek doelman Janssen de vorm van de dinsdagavondpartij tegen RCL vast te hebben gehouden.
Het spelpeil werd gaandeweg van een bedroevend niveau. Geen moment kreeg je het idee dat je naar een tweedeklas wedstrijd zat te kijken. De scheidsrechter zakte daarin vrolijk mee. Hij floot zwak en babbelde meer dan dat hij het spel tot zijn recht liet komen. Van Soccer Boys viel het spelpeil nog te billeken, want de dreigende nacompetitie moet worden ontlopen. Met het nog te spelen programma zal dat erg lastig worden. Bij HVC’10 leek het besef niet aanwezig dat de allerlaatste kans om op de vierde plaats te komen, hier in Bleiswijk lag. Over de eerste helft viel verder weinig zinvols te schrijven. Ja, nog één ding, de rituele plaag voor HVC’10, Ruben van den Bosch, die altijd “op de brommer” is, kon wegens een liesblessure niet spelen. De slok … en de borrel.
De omgekeerde wereld
De historie van de eerste helft herhaalde zich direct na rust. Na dertig seconden lag de bal achter Janssen toen Wilmar Zeelenberg in duidelijke buitenspelpositie de 1-0 binnentikte. Afalah stond ook nu nog in de middencirkel, maar keurde tot verbazing van vrijwel iedereen de treffer nu wel goed. De supporters van Soccer Boys vertelden zelf dat Wilmar een meter buitenspel stond en ook de glimlachende (en sympathieke) spits gaf het na afloop ruiterlijk toe. De uitleg die de protesterende assistent Mark Kram kreeg, raakte kant noch wal. Socccer Boys was erg blij met het doelpunt, temeer daar HVC’10 nou niet de indruk maakte voor haar laatste kans te vechten. Ook de wissel in de rust Bouwhuis (voor Slutskyy) leverde geen verandering van spelbeeld op.
Weer buitenspel
Toen zich een tweede buitenspelsituatie na 65 minuten (het was nu ongeveer vijf meter) voordeed en de scheids weer liet doorspelen, kreeg Mats van Ruler de kans de wedstrijd te beslissen. Hij hoefde de bal maar breed te leggen op de meegelopen Wilmar Zeelenberg en Soccer Boys zou op 2-0 gekomen zijn. Dan was de wedstrijd simpel gespeeld. Maar Van Ruler schoot zelfzuchtig hard naast. HVC’10 was des duivels op de scheids, die weer assistent Mark Kram voor aap liet staan. Die zei na afloop terecht tegen de scheidsrechter, dat hij zich door hem beledigd voelde. Afalah bleef namelijk wel steeds letten op de vlagsignalen van de assistent aan de andere kant.
Intrinsieke motivatie
Maar het slappe verzet van HVC’10 tot op dat moment sloeg door de incidenten ineens in haar voordeel om. Een soort woede werd losgemaakt en nadat Rowdy Janssen in de zeventigste minuut een ongelukkige inzet van Glenn Boon onschadelijk had gemaakt met een katachtige reflex, lag de bal een halve minuut later achter de Bleiswijkse doelman Jasper Geense. Jorn Groothuizen legde de bal klaar voor de volkomen vrijgelaten Kay van den Bos. Die mocht na rust op zijn rechtsbackpositie spelen, kwam voortdurend op en de met kramp gevelde en met geel bestrafte Raymond Schenk leidde de ondergang in. Kay van den Bos schoot hoog en droog de gelijkmaker in: 1-1. Buitenspel was in dit geval gelukkig niet aan de orde. En negen minuten later werd precies dezelfde situatie nagebootst. Nu was het Jorno Reurink die op links zijn voorzet in de breedte gaf en nu was het Jorn Groothuizen die op identieke manier als Kay ervoor de winnende treffer binnenschoot: 1-2. Met aan weerszijden weinig mogelijkheden meer, kreeg de wedstrijd een winnaar die geen winnaar verdiende, zijn einde. Das was vooral treurig voor Soccer Boys, dat de plaats in de nacompetitie akelig dichtbij zag komen.
ADO-selectiebus
Door bemoeienissen van een HVC’10-fan en -sponsor reisde de Hoekse ploeg met de ADO-selectiebus naar Bleiswijk en de terugweg werd met de nodige harde muziek en spiritualiën opgevrolijkt. Een ultrakleine kans op de vierde plaats lonkt immers nog aan de horizon, als de 12-minuten uitspeelwedstrijd tegen Te Werve aanstaande woensdag ook 2-3 blijft. Spits Zeelenberg vroeg in ieder geval aan de Hoekenaren om hun uiterste best te doen. Hij wil er nog een jaartje aan vastplakken, maar dan wel het liefst in de tweede klas.
© Haaglanden Voetbal
