Vooraf kon men spreken van een cruciaal duel om lijfsbehoud in de eerste klasse C. Voorschoten’97 kon zich in wat veiliger wateren spelen en Die Haghe kon een sprongetje maken richting de nacompetitiereeks. Alleen de thuisploeg deed met verve wat het moest doen en Die Haghe gaf wonderlijk helemaal niet thuis. Daarom won Voorschoten’97 verdiend met 6-3 en lijken de spelers van Die Haghe de handdoek in de ring te hebben gegooid.
Tekst: Wim van de Graaf
Na een mooie minuut stilte voor het overleden Voorschotense lid Hans Verweij (bijzonder: ooit in jongere jaren lid geweest van Die Haghe) was het de thuisploeg die met verzorgd voetbal het bal opende. Na drie minuten verstapte Voorschoten-speler Mohamed Maatoug zich lelijk en moest worden vervangen. De eerste tien minuten waren aan Haagse zijde onrustig en rommelig. De eerste bal op het doel was wel voor Die Haghe, maar Moaaz Elnahas schoot recht in de handen van doelman Stephan van der Niet.
Geklungel
Twee minuten later lag de bal echter wel achter doelman Justin van Look (die volgend jaar terugkeert bij Voorschoten’97). Thom Wijnalda (foto) schoot na geklungel in de defensie van Die Haghe makkelijk raak: 1-0. Na ruim een kwartier zag de anders wat betrouwbaarder achterhoede van Die Haghe er weer niet goed uit en kon Nasim el Khiraoui de 2-0 aantekenen. Vanaf dat moment speelde Die Haghe al een kansloze wedstrijd.
Oorwassing
Na bijna 25 minuten in de eerste helft speelde een Voorschotense aanvaller zich vrij makkelijk vrij en kon Thom Wijnalda zijn tweede doelpunt binnenkoppen: 3-0. Een oorwassing dreigde voor Die Haghe, want de tegenstand die werd geboden was zeer matig en dat moeten een aantal vertrekkende spelers zich dan ook goed aanrekenen. Zij lieten hun medespelers en de trainer in de kou staan en dat terwijl er nog vier wedstrijden te spelen- en dus twaalf punten te verdelen zijn. Twee minuten na het derde doelpunt was er een goede kans voor de hardwerkende Sebastiaan van der Starre, maar doelman Van der Niet blokte tijdig de ingeschoten bal.
Gerommel
Na ruim een half uur spelen was er weer gerommel in de laatste linie van Die Haghe, waar Miguel Boersma goed van wist te profiteren en hard de 4-0 achter Van Look binnenschoot. Dat werd ook de ruststand waarbij het voor Die Haghe tijd was voor wat contemplatie en een nieuw strijdplan.
Strafschop
De tweede helft was maar net aan de gang toen Die Haghe een terechte strafschop kreeg toegewezen van de prima leidende arbiter Nurettin Eren uit Vleuten. Sander de Jong ontfermde zich als een echte aanvoerder over de bal en schoot onberispelijk de eer reddende 4-1 binnen. Het mocht echter niet baten, want luttele minuten later lag de bal alweer in het Haagse net nadat een Die Haghe-verdediger zijn man liet lopen die een harde voorzet wist af te leveren waarna Thom Wijnalda, wie anders, de 5-1 van dichtbij tegen de touwen schoot.
Onhoudbaar
Beide teams wisselden een aantal spelers, maar het spelbeeld bleef min of meer hetzelfde, al hoefde Voorschoten’97 niet meer zo nodig. Hoewel Die Haghe iets beter ging voetballen liet het een Voorschotense aanvaller alleen op Justin van Look afstormen, maar die bleef de situatie ten koste van een hoekschop knap meester. Tien minuten voor tijd kreeg Die Haghe na een overtreding in het strafschopgebied wederom een strafschop toegewezen en weer schoot Sander de Jong deze onberispelijk – door het midden – binnen: 5-2. Vlak voor tijd kreeg Voorschoten’97 op de rand van de zestien meter van Die Haghe een vrije schop te nemen. Thom Wijnalda schoot de bal keurig en onhoudbaar in de kruising en maakte zo zijn vierde doelpunt van de middag: 6-2. Nog was de koek niet op, want direct na de aftrap bracht Mike de Graaf knap Peter de Kleer in stelling die voor de mooiste goal van de middag tekende door de bal met een volley achter doelman Stephan van der Niet te schieten: 6-3
Als Die Haghe nog een positieve draai aan dit moeilijke seizoen wil geven zal het op 4 mei aanstaande uit en ander vaatje moeten tappen wanneer het kampioenskandidaat Forum Sport ontvangt. Voorschoten’97 legt dan een bezoek af bij de huidige nummer twee, Valken’68.
