Op het drukbezochte complex De Kikkerpolder in Leiden, de thuisbasis van de uitstekende gastheer UVS, streden Die Haghe en AFC om één plek in de eerste klasse. Pas na 120 minuten voetballen en een strafschoppenserie bleek Die Haghe de gelukkigste en mag het ook volgend seizoen onder leiding van trainer Marcel Koning weer uitkomen in de eerste klasse. De huidige trainer Wim de Jong kwam zo de belofte – gedaan aan zijn overleden vriend en teammanager Kees de Groot – geheel na en dat zorgde voor veel emoties bij de Hagenaars.
Tekst: Wim van de Graaf | Foto’s: HMA-Fotografie
De wedstrijd begon aan beide kanten nogal tam. Veel heen en weer schuiven van de bal zonder er echt iets mee te willen doen. Na zeven minuten een eerste tegenvaller voor Die Haghe, dat Tony Bergsma met een spierblessure zag uitvallen. Alvin Kimu Ngo was zijn vervanger. Het was bij beide teams goed te merken, dat de druk er goed opzat. Er gebeurde in die eerste helft hoegenaamd weinig.
In de 35e minuut zette Phiras Chehoudi goed aan en bereikte de pal voor het doel staande Noah Abid, maar zijn inzet werd goed gestopt door de jonge Amsterdamse doelman. Vlak voor rust sloeg de pan even in de vlam na een paar vreemde beslissingen van arbiter Kenneth van Dijk en zijn assistent aan de kant van de dug-out van Die Haghe. Trainer Wim de Jong ging fel de discussie aan met de arbiter en dat leverde hem tweemaal de gele kaart op en dus eindigde zo de verlengde trainersloopbaan van deze markante man na 550 wedstrijden als trainer. Tijd ook voor rust bezinning en thee.
De tweede helft begon levendig met een vrije schop van AFC, die over het doel van Bas Drost ging, gevolgd door een hard schot van Jelle Halsema, dat door de AFC-doelman tot corner werd verwerkt. In de 57e minuut was daar de Haagse roep om een strafschop, maar de arbiter wuifde het voorval weg. Een minuut later was er een ouderwetse scrimmage voor het Amsterdamse doel, maar geen Die Haghe-speler die eens lekker kon uithalen. In deze fase was Die Haghe de aanvallende ploeg, maar ook AFC kwam er steeds vaker uit en Jesse Bakker moest een gevaarlijke aanval met lijf en leden onderscheppen om het gevaar te keren. In de 82e minuut leek Sebastiaan van der Starre met het hoofd te gaan scoren, maar de afscheidnemende spits zag ook hier de keeper weer een mooie redding verrichten. Langzaamaan leken beide teams zich te gaan opmaken voor de tweemaal vijftien minuten verlenging en die kwam er dan ook.
In de eerste verlenging was er een gevaarlijk schot van AFC-zijde, maar de afscheidnemende doelman Bas Drost keerde de bal knap. Ook in de achtste minuut van die extra tijd had hij een geweldige reflex in huis. Tussen de verlengingen in was er commotie over het nog in te zetten aantal wissels en de wisselmomenten. Het arbitrale trio had het huiswerk niet goed gedaan en de regels – via een mobiele telefoon te lezen – moesten de leidsmannen van één ander gelijk overtuigen. Een déja-vu moment voor AFC derhalve. In de zesde minuut van de tweede verlenging was er een gevaarlijke situatie voor het AFC-doel, maar na de snel uitgevoerde counter moest Bas Drost wederom handelend optreden. De spanning op de Kikkerpolder was om te snijden. Ook bij de arbiter, die ineens gele kaarten voor kleine overtredingen ging geven en dat kostte Sander de Jong een tweede gele kaart. Zo vader zo zoon, zullen wij maar zeggen, maar uniek was het wel. Die Haghe moest nu met tien man zien stand te houden en dat lukte met veel strijd en inzet en ook, omdat AFC zich leek te hebben leeg gespeeld.
Strafschoppen moesten nu de beslissing gaan brengen. De eerste strafschopnemer was Noah Abid van Die Haghe en die deed dat wonderschoon met een “Panenka”. Je moet het maar op dat moment durven. Bij de stand van 2-2 miste een speler van Die Haghe het doel en pakten donkere wolken zich boven de Haagse ploeg samen, maar bij 3-3 stopte Bas Drost knap een strafschop van een AFC’er en schoot Jesse Bakker de 4-3 binnen waarna de volgende strafschop van AFC hard werd naast geschoten, waardoor Die Haghe behouden bleef voor de eerste klasse en AFC met het zaterdagteam moet afdalen naar de tweede klasse. Uiteindelijk, de gehele competitie overziende en het onrecht dat Die Haghe telkens is aangedaan door uitgestelde wedstrijden op dinsdagen te laten inhalen, voelt het als een vorm van gerechtigheid. De klus van Wim de Jong is geklaard, spelers en staf kunnen met vakantie, maar over een maand volgen alweer de eerste trainingen en staat er een nieuwe groep en trainers te trappelen om de bal te laten rollen. En zo moet het ook zijn!
© Haaglanden Voetbal
