Op deze zonovergoten tweede paasdag trad de ploeg van trainer Mario Koswal aan tegen het Meppelse Alcides. Koswal was tevreden over het vertoonde spel van zijn team tegen HBS en liet daarom dezelfde elf basisspelers starten als tegen de Haagse stadgenoot. Dit betekende ondermeer dat de uit Aruba teruggekeerde Rachid Trenidad weer het centrale duo vormde met Fernando Couvreur. Vooraf gaf Koswal zijn ploeg ook mee bijzonder attent te blijven op de twee smaakmakers van Alcides te weten Nick Kuiper en Ryan Luyckx.
Tekst: Eugène Hercules
In de eerste helft bleek het gestelde vertrouwen en het gekozen plan zich ook uit te betalen. Het was TAC’90 dat vanaf de eerste minuut het spel bepaalde en de bezoekers werden tegen wil en dank achteruit gedwongen. Binnen zestig seconden leverde Djameiro Rigters een voorzet af, die echter door alles wat TAC’90 heette werd gemist. Een vrije trap van Rensy Barradas stierf in schoonheid, terwijl dezelfde speler een verdedigingsfout van Alcides niet wist af te straffen. Het zal dan ook niet verbazen dat de gastheren opgelucht ademhaalden toen de longen van de ploeg – in de persoon van Yassin Irzi (foto) – na goed verdedigend werk van Petit Jaghbadhan de openingstreffer liet aantekenen met een venijnig afstandsschot van zo’n twintig meter: 1-0.
Geluk
De Haagse formatie ging op zoek naar meer. Het was captain Randell Labordus die Amar Abdalla een 100% kans bood. De inzet van Abdalla belandde echter op de vuisten van de Drentse keeper Pieter IJzerman, die zijn geluk niet op kon met deze prima redding, waarmee hij zijn ploeg in de wedstrijd hield. TAC’90 bleef de aanval zoeken, maar het afwerken (de achilleshiel zogezegd) bleek opnieuw het grootste probleem te zijn. Nadat de Haagse storm wat was gaan liggen, liet ook Alcides twee kansen onbenut. Eerst faalde Leon Kooiker alleen voor de Haagse keeper Oussama Zayzaoui en halverwege de eerste helft kopte Glenn Arts een vrije trap over het doel van de gastheren, zodat de rust bij 1–0 aanbrak.
Veldoverwicht
In de pauze maande Koswal zijn ploeg tot rust. Hij drong erop aan het veldoverwicht te blijven vasthouden. Dat bleek na de rust makkelijker gezegd dan gedaan. Na een voorzet van Geryon Alberto leek Rigters de voorsprong te verdubbelen, maar zijn inzet miste de benodigde scherpte. De Meppelse ploeg rook haar kans en na een scrimmage voor het Haagse doel ontsnapte TAC’90 maar net aan de gelijkmaker van Leon Kooiker. Tien minuten later werd het alsnog gelijk. Kooiker ontsnapte wel of niet aan de buitenspelval (het is maar hoe je het bekijkt) en met zijn voorzet wist Nick Kuiper wel raad: 1-1. Hierna glipte het spel langzaam uit de vingers van TAC’90, dat niet meer bij machte bleek om het tij nog te doen keren. Achilles nam de regie over en bracht de fysiek kleine maar snelle spits Jermain Baicadia Ndongala in de ploeg. Het is echt een raadsel waarom deze speler bij een voorzet van Kuiper zo vrij als een vogeltje in alle rust de bal kon inkoppen. Dit moment van onoplettendheid kwam TAC’90 duur te staan. In de resterende vijftien minuten kwam het niet verder dan een halve kans voor invaller Abbas Saleem, die echter niet kon afdrukken.
Zuur
Na het eindsignaal van scheidsrechter Frank Meeuwenoord waren de druiven zuur voor de thuisploeg. Zo goed begonnen aan de wedstijd en het op deze manier weggeven van de punten is natuurlijk niet fijn. Maar ja, een wedstrijd duurt ruim negentig minuten en dan is elk moment van verslapping fataal. En als je op de beslissende momenten de kansen niet afmaakt, graaf je je eigen sportieve graf.
© Haaglanden Voetbal
