Wedstrijden tussen FC Skillz en TAC ’90 zijn wedstrijden, die op zichzelf staan. Dit door het onderlinge sentiment, waarbij vele spelers of een clubverleden met elkaar hebben gedeeld op het veld, in de zaal samen uitkomen, familiebanden hebben of simpelweg bevriend zijn. Waarbij de (belangrijkste) gemeenschappelijke deler voor beide teams de liefde voor de bal is.
Tekst: Terry Konings / Foto’s: Alex Pronk
De beginfase van de wedstrijd was voor de bezoekers, die de absolute wil om te winnen zeker niet onder stoelen of banken schoven. Goed en gevarieerd veldspel leidden tot diverse aanvallen richting FC Skillz-doelman Poya Maleki Seifar. Het eerste echte wapenfeit kwam in de dertiende minuut van de voet van aanvoerder Randall Labordus, waarbij de doelman zeer stijlvol pareerde. Halverwege de eerste helft kwam TAC’90 op voorsprong. Vanuit een bedachtzame loopactie kwam Mo el Ousrouti vrij en haalde vol overgave uit: 0-1.
Bijzonder te zien was hoe weerbaar FC Skillz was. De thuisploeg vocht zich knap de wedstrijd in en bestreed TAC’90 met dezelfde voetbalwapens. Het antwoord van de thuisploeg op de vraag wanneer de gelijkmaker zou vallen werd beantwoord in minuut 32, waarbij Yassin Chentouf het meest rap reageerde op een afgeslagen voorzet: 1-1. Kort voor rust kreeg TAC’90 echter met een domper te maken. De man in vorm aan de kant van de bezoekers, Mo el Ousrouti viel geblesseerd uit met hamstringklachten.
De eerste helft viel voor wat betreft het voetbal en de kunst hiervan te omschrijven middels een sierlijk schilderij bestaande uit voornamelijk pastelkleuren. Welke kleuren zouden er voor de tweede helft worden gebruikt?
Daar de eerste helft aan beide kanten veel energie kostte, lukte het de thuisploeg toch om haar aanvallende intenties door te trekken. TAC’90 koos ervoor om – op een bedachtzame manier – wat lager op het veld te staan en haar momenten meer te kiezen. Deze tactiek pakte goed uit, want via het eerste de beste omschakelmoment kwamen de bezoekers op 1-2 via Yorick de Looff.
FC Skillz ging op haar beurt weer in de tegenaanval. Aan de hoeveelheid kansen lag het zeker niet, maar de preciesie bleef ook nu uit. Wanneer houdt pech op? Of wanneer valt de bal een keer aan de andere kant van de paal zal de thuisploeg gedacht hebben? Dreiging ging uit van onder andere Abdel Tufi daar er voor de voorwaartse werkethos wel degelijk een ruime voorhoede gescoord werd.
De laatste fase van de wedstrijd brak aan daar de thuisploeg voor een slotoffensief koos in de hoop zich te kunnen vinden in het welbekende spreekwoord ‘loon naar werken’. De bezoekers van TAC’90 bleven echter fier overeind waarbij Soeredj Angoelal voor de uiteindelijke 1-3 stand mocht zorgen.
Passie
Het moet gezegd worden, het was een wedstrijd op Sportpark Zonneveld waar alles in zat, dat waren de afsluitende woorden van de arbiter. Een wedstrijd met goed voetbal, veel passie, strijd maar ook zeker veel onderling respect. Want per slot van rekening, voetbal verbroedert en dat zélfs nog in de spannende eerste klasse C.
